Η Mila Kunis είναι «το πιο τυχερό κορίτσι στον κόσμο» αλλά μισεί τον εαυτό της

Το «Luckiest Girl Alive», είναι ένας τίτλος που σκιαγραφεί με σαρκασμό την υπόθεση της δραματικής αυτής ταινίας. Η πρωταγωνίστρια είναι μια δημοσιογράφος, που γράφει ανάλαφρα θέματα σε ένα γυναίκειο περιοδικό και μισεί τον εαυτό της. Την λένε Ani και έχει επιτύχει το τρίπτυχο που επιθυμούσε για το status ζωής που ονειρευόταν, σπουδές υψηλού κύρους, μέσω υποτροφιών, ένα λεπτό σώμα, που αποκτήθηκε μέσω μιας διατροφικής διαταραχής και έναν αρραβωνιαστικό με πολλά λεφτά και κοινωνική θέση, που αποκτήθηκε μέσω συναισθηματικής καταπίεσης.

Ο γάμος με τον «γαλαζοαίματο» Luke Harrison IV που τον υποδύεται ο Finn Wittrock θα εδραιώσει τη μεταμόρφωσή της από μία καταπιεσμένη και κακοποιημένη έφηβη, με το όνομα TifAni FaNelli -την οποία υποδύεται σε flashbacks η Chiara Aurelia- στην νέα της ταυτότητα ως Ani Harrison αν, βέβαια η ίδια καταφέρει να συγκρατήσει τον εαυτό της, από το να φαντασιώνεται ότι μαχαιρώνει τον μέλλοντα σύζυγό της στο λαιμό. «Σύνελθε», γρυλίζει η Ani στον πρώτο από τους πολλούς σκληρούς μονολόγους που διατρέχουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, της όποιας η αφήγησή, μας προετοιμάζει για μια ταινία makeover, «από την ανάποδη», όπου μια τελειομανής γυναίκα που φοβάται τους υδατάνθρακες επιτρέπει στον εαυτό της να καταβροχθίσει μία πίτσα.

Αλλά οι αναγνώστες του ομώνυμου μυθιστορήματος της Jessica Knoll, το οποίο εδώ έχει μεταφερθεί στην οθόνη, γνωρίζουν ότι η Ani υποφέρει από έναν ομαδικό βιασμό στο λύκειο, ο οποίος επιδεινώνεται σαν ψυχολογικό τραύμα από έναν μαζικό πυροβολισμό. Αυτές οι αλληλένδετες τραγωδίες αναβαθμίζουν έναν από τους θύτες της -τον οποίο υποδύεται ως μαθητής ο Carson MacCormac και στην ενήλικη ζωή του ο Alex Barone- σε μεγαλοπρεπή δημόσιο ηθικολόγο. Ταυτόχρονα, οι ταμπέλες που έχουν χρεώσει στην ίδια δεν την αφήνουν να ησυχάσει και να απολαύσει την ζωή για την όποια έχει τόσο προσπαθήσει. Πέρα από το γεγονός ότι ακόμα αρκετοί θεωρούν ότι ήταν και εκείνη μία από αυτούς που ευθύνονται για την επίθεση στο σχολείο, η Ani (Mila Kunis) είναι επιζών, θύμα, κακοποιός, ήρωας, τσούλα.

Για να καλύψει τους φόβους και τα δραματικά γεγονότα που έχει βιώσει η πρωταγωνίστρια φοράει την επιτυχία σαν αλεξίσφαιρο γιλέκο, μέχρι που οι συναντήσεις της με τη μητέρα της – την όποια υποδύεται η Connie Britton-, τον πρώην καθηγητή της -που παίζει ο  Scoot McNairy- και έναν σκηνοθέτη που θέλει να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για την επίθεση που είχε γίνει στο σχολείο -και τον ρόλο του έχει ο Dalmar Abuzeid- την αναγκάζουν να επανεξετάσει το προσωπείο της.

Η δυναμική γυναίκα -που παίζει εξαιρετικά η Kunis- εμφανίζεται να είναι ταυτόχρονα ένα άγριο θηλυκό και μια επιδεικτική, ζωντανή, ανθρώπινη προσποίηση. Η ερμηνεία της κουβαλάει όλη την ταινία και αποτελεί μία ευτυχή ευκαιρία για τον σκηνοθέτη Mike Barker, ο οποίος έχει να μας μεταφέρει – και το καταφέρνει-μία σχεδόν αδύνατη πρόκληση, να κατευθύνει τον τόνο από το σαρκασμό στην οδυνηρή ειλικρίνεια. Πολύ συχνά, ο Barker καταφεύγει στο να γυρίζει σκηνές με την Kunis να κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη. Ωστόσο, αυτός και ο κινηματογραφιστής Colin Watkinson αποτυπώνουν το ανάλγητο βλέμμα της Ani μέσα σε στιγμιαίες σκηνές, όπως όταν ένα ψίχουλο στη γωνία του χείλους του σκηνοθέτη, του ντοκιμαντέρ, συμβολίζει την υποψία της ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί αυτόν τον αδέξιο ως φερέφωνό της.

Η Knoll τοποθετεί την ταινία χρονικά στο 2015, τη χρονιά που εκδόθηκε το βιβλίο της. Παρόλα αυτά, η ίδια  χρειάστηκε άλλον έναν χρόνο για να μιλήσει ανοιχτά για το πώς το τραύμα της Ani επικαλύπτεται με το δικό της, και σήμερα, το σενάριό της χρησιμεύει ως υπενθύμιση εκείνης της πρόσφατης ιστορίας λίγο πριν το #MeToo, όταν η δύναμη θεωρούνταν άφθαρτη και ο μισογυνισμός κρυβόταν πίσω από ένα χαμόγελο που χλεύαζε.