Η ταινία Barbie σπάει τα ταμεία με εισπράξεις άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων

Η Barbie της Warner Bros. είναι ένα φαινόμενο, τόσο ως ταινία όσο και ως κίνημα της pop κουλτούρας. Απέχουν μόνο λίγες μέρες από το να φτάσει το όριο του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων στο παγκόσμιο box office αφού ξεπέρασε τα 900 εκατομμύρια δολάρια την Πέμπτη 3/08. Υπό οποιεσδήποτε κανονικές συνθήκες, το στούντιο πίσω από μια τέτοια επιτυχία θα διαλαλούσε ότι ένα sequel βρίσκεται σε εξέλιξη. Ωστόσο, η Barbie δεν είναι σαν τις άλλες ταινίες. Κυκλοφόρησε υπό ασυνήθιστες συνθήκες, με τη διπλή σύγκρουση ενός συγγραφέα και ενός ηθοποιού, που περιπλέκει κάθε ανακοίνωση μιας δημιουργικής ομάδας ή αστέρων που επιστρέφει. Και σε μια σπάνια περίπτωση για μια ταινία που βασίζεται σε ένα σημαντικό κομμάτι πνευματικής ιδιοκτησίας, το ταλέντο που έκανε την ταινία επιτυχία δεν συμφωνεί για συνέχεια. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον τρόπο σκέψης πίσω από μεγάλα έργα franchise από τη Marvel ή το Star Wars ή το Transformers, τα οποία εκμεταλλεύονται το ταλέντο τους σε επιλογές, μερικές φορές επαχθείς.

Η Margot Robbie, η οποία έφερε στη ζωή το εμβληματικό παιχνίδι στην οθόνη και ήταν μία από τις παραγωγές μέσω του πανό της LuckyChap μαζί με τον σύζυγό της Tom Ackerley, δεν έχει επιλογή και δεν είναι υποχρεωμένη να επιστρέψει ως Barbie. Θα μπορούσε να επιστρέψει απλώς ως παραγωγός, αν το ήθελε. Ενώ η αμοιβή της για την υποκριτική της και τα μπόνους της στο box office είναι άγνωστα, οποιαδήποτε νέα συμφωνία θα ήταν τραπεζική. Και, όπως σημειώνουν οι παρατηρητές, τα σημεία εμπορευματοποίησης θα μπορούσαν να καταλήξουν στο τραπέζι.

Ο Ryan Gosling, ο οποίος έπαιξε τον Ken -που κλέβει τη παράσταση, επίσης δεν έχει συμφωνία για συνέχεια. Η θέση του Gosling δεν είναι ασυνήθιστη, καθώς ο ηθοποιός είναι γνωστός για το ήθος του και τη γενική του αποστροφή για τα μεγάλα στούντιο. Ο ηθοποιός έχει φλερτάρει για πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μεγάλες παραγωγές IP στο παρελθόν, αλλά ακόμα κι αν εκείνος είναι παιχνίδι για κάτι, η στάση «χωρίς συνέχεια» σταματά τη συζήτηση για συμφωνίες. Πηγές λένε ότι αρκετούς μήνες πριν από την έναρξη της ταινίας στις 21 Ιουλίου, το στούντιο έκανε πρωτοβουλίες σχετικά με μία συνέχεια. Με μια ταινία που κοντεύει τώρα να φτάσει το 1 δισεκατομμύριο δολάρια, θα μπορούσε να καταλήξει ως μια από τις πιο έξυπνες κινήσεις πρακτόρων της χρονιάς.

Η Barbie έχει γίνει μια κινητήρια δύναμη της τεκτονικής πλάκας στο box office με τρόπο που λίγοι θα μπορούσαν να προβλέψουν. Και ενώ η Robbie και η Gerwig πίστευαν σε αυτό που είχαν, υπήρχαν πολλές πιθανές λακκούβες που έπρεπε να αποφύγει η ροζ Corvette της ομάδας στο δρόμο για το χρυσό εισιτήριο. Η ταινία πήρε πρώτα το πράσινο φως και στη συνέχεια έγινε υπό το καθεστώς του στούντιο που διευθύνει ο Toby Emmerich, η COO του Carolyn Blackwood και τα στελέχη Courtenay Valenti και Cate Adams. Ήταν αυτή η ομάδα που έπρεπε να πείσει την υπόλοιπη εταιρεία ότι ένα έργο μεγάλου μήκους που δεν είχε προηγούμενα comps θα ήταν βιώσιμο και τελικά μετέτρεψε τον προϋπολογισμό από τα προτεινόμενα $80 εκατομμύρια στα $140 εκατομμύρια.

Όταν η Warner συγχωνεύθηκε με το Discovery την άνοιξη του 2022, η ταινία, η οποία ήταν στα μέσα παραγωγής, θα μπορούσε να είχε πέσει στους θυελλώδεις ανέμους της αλλαγής καθεστώτος όπως κάποιες άλλες ταινίες του στούντιο, αλλά οι νέοι επικεφαλής Michael De Ο Luca και η Pamela Abdy ανέλαβαν την επιμέλεια της, καταλαβαίνοντας τι ήταν η ταινία και τι έλεγε, δίνοντας στους κινηματογραφιστές περιθώριο στη διαδικασία μετά την παραγωγή. Στη συνέχεια, το στούντιο ανέλαβε μια καμπάνια μάρκετινγκ που ξεπερνούσε τα μηνύματα με τα μηνύματα. Το πρώιμο σύνθημα «If you love Barbie…if you hat Barbie, this movie is for you», για παράδειγμα, δεν ήταν εύκολο να πουληθεί στη Mattel. Αλλά ο επικεφαλής της ταινίας Mattel και παραγωγός Robbie Brenner κατάφερε να ανοίξει το δρόμο μέσα στον γίγαντα των παιχνιδιών.

Στη μέση αυτού ήταν ο Robbie και ο LuckyChap – που έφεραν το έργο στη Warners ως παραγωγός το 2018 μετά την άρση των δικαιωμάτων στη Sony – και η Gerwig, που προσλήφθηκε το 2021. Σε ένδειξη του πόσο ζωτικής σημασίας είναι η ομάδα Robbie-Gerwig για το έργο και το μέλλον του, η Robbie δεσμεύτηκε να πρωταγωνιστήσει στο Barbie μόνο αφού η Gerwig υπέγραψε τη σκηνοθεσία και ήθελε να παίξει σε αυτό. Στη συνέχεια, το δίδυμο έβαλε στο στόχαστρό του τον Gosling, φλερτάροντας αμείλικτα τον ηθοποιό μέχρι που είπε ναι. Η Gerwig πέρασε μήνες στη μετα-παραγωγή προσπαθώντας να ακολουθήσει αυτή τη λεπτή γραμμή των τόνων των ταινιών – ευρεία κωμωδία, στρατόπεδο, ουμανισμός, μιούζικαλ – και διαμορφώνοντας συνεχώς την ταινία σε κάτι που ξεπερνούσε τις αρχικές ιδέες και σε κάτι που είχε βαθιά έκκληση και προκάλεσε επαναλαμβανόμενες προβολές.

Οι απεργίες έχουν εκμηδενίσει κάθε πιθανότητα διαπραγματεύσεων. Η ανάβασή της ταινίας στα ταμεία βοηθά μόνο το ταλέντο σε αυτή την περίπτωση. «Αυτή τη στιγμή, είναι το μόνο που έχω», είπε πρόσφατα στους New York Times η σκηνοθέτης. «Νιώθω έτσι στο τέλος κάθε ταινίας, σαν να μην έχω άλλη ιδέα και ό,τι ήθελα να κάνω, το έκανα. Δεν θα ήθελα να καταπνίξω το όνειρο κανενός άλλου, αλλά για μένα, αυτή τη στιγμή, είμαι εντελώς στο μηδέν».

Margot Robbie — instagram:barbiethemovie

Και όταν οι πλευρές επιστρέψουν στον πραγματικό κόσμο και οι συνομιλίες γυρίσουν σε μια συνέχεια, περιμένετε να δείτε πολλά μηδενικά πίσω από έναν πρώτο ή δύο πρώτους αριθμούς

Διάβασε επίσης:

Η Barbie είναι η πιο φεμινιστική ταινία αυτής της γενιάς

Η Barbie είναι η φεμινιστική ταινία που περιμέναμε να δούμε εδώ και καιρό. Και δεν το εννοώ αυτό με την έννοια του girl power, του απόλυτου girlboss αν και είναι λίγο και από τα δύο. Δεν είναι τέλεια, αλλά -όπως μαθαίνουμε- ούτε και η κούκλα Barbie. Όμως, όποιος έχει ρίξει έστω και μια φευγαλέα ματιά από το promotion της ταινίας ξέρει ότι ένα πράγμα είναι αλήθεια: η Barbie είναι τα πάντα.
Και αυτό, όπως εξηγεί η ταινία που σκηνοθέτησε η Greta Gerwig και προβάλλεται τώρα στους κινηματογράφους, ισχύει από τότε που η συνιδρύτρια της Mattel, Ruth Handler, δημιούργησε την κούκλα το 1959. Όπως λέει η ιστορία, η Handler παρατήρησε ότι η κόρη της, Barbara, έδινε φωνές ενηλίκων στις χάρτινες κούκλες της -τότε, μόνο οι κούκλες μωρών ήταν ευρέως διαθέσιμες, ενθαρρύνοντας τα νεαρά κορίτσια να αναλάβουν ρόλο μαμάς ακόμη και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού- και έτσι αποφάσισε ότι θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες κούκλες ενηλίκων για τα παιδιά. Τότε δημιουργήθηκε η Barbie, μια γυναίκα που μπορούσε να πάει στο διάστημα, να γίνει γιατρός, να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να κάνει ό,τι ήθελε, πράγμα που σήμαινε ότι, το ίδιο μπορούσε να κάνει και το κοριτσάκι που έπαιζε μαζί της. «Δεν θα μπορούσα να γίνω σαν εσένα», λέει κάποια στιγμή η Handler στην οθόνη -την οποία υποδύεται η Rhea Perlman- στην Barbie. «Έτσι σε έκανα σαν εμένα».

Όταν συναντάμε τη «Στερεοτυπική» Barbie της Robbie, ζει στην πολύχρωμη ουτοπία που είναι γνωστή ως Barbieland, περιτριγυρισμένη από άλλες απίστευτες, υψηλών επιδόσεων κούκλες, όπως η Πρόεδρος Barbie (Issa Rae), η Φυσικός Barbie (Emma Mackey), η Γιατρός Barbie (Hari Nef) και η Συγγραφέας Barbie (Alexandra Shipp). Στην Barbielnd, τα πάντα, ακόμα και το Ανώτατο Δικαστήριο, διοικούνται από γυναίκες που όλες λατρεύουν η μία την άλλη. Πάντα διασκεδάζουν και τίποτα δεν πάει ποτέ στραβά, γιατί τα έχουν όλα υπό έλεγχο, ενώ οι Ken είναι εκεί για να τις στηρίζουν και να υποστηρίζουν το όραμά τους. Είναι ένα όνειρο – ένα όνειρο που, αν μεγάλωσες φτιάχνοντας ιστορίες με τις κούκλες Barbie -όπως εμείς-, θα σου φανεί οικείο.