Peter Pan & Wendy: Η νέα ταινία του γνωστού παραμυθιού με μια πιο σκοτεινή ματιά
Το «Peter Pan & Wendy» του David Lowery εμπνεύστηκε από τους Scorsese και Tarkovsky
και διαμορφώθηκε σε ύφος από τις «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» και τον «Καθρέφτη» όσο και από της Disney.
O David Lowery έγινε αγαπημένος του ανεξάρτητου κινηματογράφου με έργα όπως «The Green Knight» και «A Ghost Story», αλλά έχει γίνει εξίσου παραγωγικός ως σκηνοθέτης της Disney. Αφού βρήκε επιτυχία με τη live-action εκδοχή του «Pete’s Dragon», συνεργάστηκε ξανά με το στούντιο στο «Peter Pan & Wendy», το οποίο προβάλλεται τώρα στο Disney+. Αλλά ως συνήθως, η επανεκτέλεση του κλασικού έργου της Disney διαμορφώθηκε από τα πιο ενήλικα έργα που αρέσουν στον σκηνοθέτη.
Σε μια νέα συνέντευξη στους New York Times, ο Lowery μίλησε για τις ταινίες που επηρέασαν το «Peter Pan & Wendy» και είπε ότι βρήκε έμπνευση σε απίθανα μέρη, όπως το «Mirror» του Andrei Tarkovsky. Ο Lowery Εξήγησε ότι οι εισαγωγικές σκηνές του Peter Pan και της Tinkerbell, όπου σκορπίζουν νεραϊδόσκονη στα παιδιά Darling που κοιμούνται, εμπνεύστηκε από ορισμένα πλάνα αιώρησης στο σουρεαλιστικό κλασικό έργο. Δηλώσε ακόμα ότι εμπνεύστηκε επίσης από κάποιες πιο σύγχρονες ταινίες, όπως η ταινία «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» του Martin Scorsese. Ο βάναυσος κακός Bill the Butcher του Daniel Day-Lewis αποτέλεσε έμπνευση για την ερμηνεία του Jude Law ως Captain Hook εν μέρει λόγω του μουστακιού που είχε ο Lewis.
Οι επιρροές των arthouse ταινιών δεν προκαλούν έκπληξη, καθώς ο Lowery έχει μιλήσει ανοιχτά για την επιθυμία του να κάνει την παιδική ψυχαγωγία πιο εκλεπτυσμένη. Σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για τη σημασία της παροχής καλών ταινιών στα παιδιά, ώστε να τους εμφυσήσει μια δια βίου αγάπη για τον κινηματογράφο, συγκεκρίμενα ανέφερε: «Όταν σκέφτεσαι τις ταινίες που σου έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση στη ζωή σου, πολλές από αυτές είναι από την εποχή που είσαι νέος. Για όλα τα ρίσκα που ενέχεις όταν είσαι ένα δημιουργικό, ευαίσθητο άτομο και κάνεις μια γιγαντιαία ταινία στούντιο, αξίζει τον κόπο, γιατί μπορείς να βγάλεις στην οθόνη κάτι που μπορεί να κάνει πολύτιμη εντύπωση σε ένα μέλος του κοινού που μόλις ξεκινάει το ταξίδι του στη ζωή. Γι’ αυτό κάνω αυτές τις ταινίες και θα επιδιώξω να συνεχίσω να τις κάνω. Συμβάλλει περισσότερο στον κόσμο από το να μου δίνει απλώς κάτι. Δίνει κάτι σε μια μελλοντική γενιά».
Φαίνεται ότι ο Lowery πέτυχε τον στόχο του, καθώς οι κριτικοί έχουν επαινέσει την ταινία για το γεγονός ότι δίνει στην ιστορία μια απόχρωση που σπάνια συναντά κανείς σε ταινίες της Disney. Τα live-action remakes της Disney των κλασικών κινουμένων σχεδίων της ήταν σίγουρα μια ανάμεικτη υπόθεση, πολλές από αυτές -όπως «Ο Βασιλιάς των Λιονταριών» του 2019 ή «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» του 2017- είναι σχεδόν πανομοιότυπες με την αρχική ταινία και φαίνεται ότι υπάρχουν για τον μοναδικό λόγο να θυμίζουν στο κοινό ότι αγάπησε τις κινούμενες εκδοχές αυτών των ιστοριών. Αλλά οι καλύτερες επανεκδόσεις παίρνουν ένα κλασικό έργο που όλοι γνωρίζουμε και πιθανότατα μεγαλώσαμε με αυτό, και εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να παρουσιάσουν μια νέα οπτική γωνία σε αυτές τις διαχρονικές ιστορίες. Η «Σταχτοπούτα» του 2015 μας έκανε να καταλάβουμε τον θυμό μέσα στην κακιά μητριά, το «Maleficent» του 2014 έδειξε την προέλευση ενός από τους πιο εμβληματικούς κακούς της Disney, και ακόμη και το «Aladdin» του 2019 βρήκε νέους τρόπους να επεκτείνει αυτούς τους χαρακτήρες και να τους δώσει περισσότερη εξουσία και μεγαλύτερη διάσταση από τους αντίστοιχους χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων.
Αλλά ίσως το καλύτερο από αυτά τα live-action remakes μέχρι στιγμής είναι το «Pete’s Dragon» του 2016, σε σκηνοθεσία και σενάριο του David Lowery. Ο Lowery έδειξε μέσω του «Pete’s Dragon» ότι ακόμη και αγαπημένα έργα μπορούν να βελτιωθούν και να γίνουν νέα κλασικά για μια νέα γενιά. Δεν χρειαζόταν να είναι πίστοί στην αρχική ταινία, αλλά αντίθετα, ο Lowery ήξερε ότι ο τρόπος για να κάνει τις νέες εκδοχές εξίσου αξιομνημόνευτες με τις κινούμενες εκδοχές της Disney είναι να ρισκάρει και να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, ακόμη κι αν πρόκειται για ιστορίες με τις οποίες όλοι έχουμε μεγαλώσει από παιδιά. Το δεύτερο remake της Disney του Lowery, «Peter Pan & Wendy», αναδημιουργεί τον Peter Pan -μια ιστορία που έχει ήδη υποστεί αρκετές επανεκδόσεις- και, όπως και με το «Pete’s Dragon», καταφέρνει να δώσει νέα πνοή σε μια ιστορία που έχουμε ήδη ακούσει αμέτρητες φορές.
Το «Peter Pan & Wendy» ξεκινά όπως οι περισσότερες από αυτές τις επανεκδόσεις: με τη Wendy Darling (Ever Anderson) να βρίσκεται ανάμεσα στην ενηλικίωσή της και στην επιθυμία της να παραμείνει στην παιδική και παιχνιδιάρικη φύση που έχουν σήμερα τα αδέρφια της Michael και John (Jacobi Jupe και Joshua Pickering, αντίστοιχα). Το βράδυ πριν η Wendy πάει στο οικοτροφείο, την επισκέπτεται ο Peter Pan (Alexander Molony), για τον οποίο τα παιδιά Darling έχουν ακούσει πολλές ιστορίες από τη μητέρα τους, και η νεραϊδοφίλη του Tinkerbell (Yara Shahidi). Με λίγη νεραϊδόσκονη και μερικές ευτυχισμένες αναμνήσεις, τα παιδιά Darling ακολουθούν τον Peter Pan και την Tinkerbell στη Χώρα του Ποτέ ένα μέρος όπου τα παιδιά δεν μεγαλώνουν ποτέ και όπου ο Peter καταδιώκεται συνεχώς από τον εχθρό του Captain Hook (Jude Law) και τον πρώτο του υποπλοίαρχο Mr. Smee (Jim Gaffigan) και το υπόλοιπο πλήρωμα.
Το «Peter Pan» βασίζεται σε αυτή τη σκοτεινή αληθινή ιστορία
Ο David Lowery και ο συν-σεναριογράφος Toby Halbrooks δεν κάνουν κάτι τρομερά επαναστατικό με αυτή την τελευταία εκδοχή της κλασικής ιστορίας του J. M. Barrie, αλλά τουλάχιστον κάνουν την συγκεκριμένη ιστορία κάτι που αξίζει να εξερευνηθεί ξανά μέσα από μία άλλη οπτική και ειπωμένη για μικρότερες ηλικίες μέσα από μια πιο ενήλικη ματιά. Ουσιαστικά πρόκειται για την ιστορία που πιθανότατα γνωρίζεις ήδη, αλλά με αρκετές έξυπνες αλλαγές από την κλασική ταινία κινουμένων σχεδίων του 1953 και σκηνοθετικές πινελιές από τον Lowery που θα σε κάνουν να την αισθανθείς σαν καινούργια. Ο Lowery φροντίζει να μας δείξει ότι ενώ η αιώνια νεότητα θα μπορούσε να είναι υπέροχη, η ομορφιά μιας ζωής που έχει ζήσει πλήρως είναι εξίσου όμορφη.
Ο Lowery και ο Halbrooks αφιερώνουν επίσης σημαντικό χρόνο για να εξερευνήσουν τη σχέση μεταξύ του Peter Pan και του Hook. Ενώ η Wendy αναμετράται με το ότι δεν είναι ακριβώς κορίτσι, και δεν είναι ακόμα γυναίκα, αλλά βλέπει μπροστά της τα ακραία αντίθετα: την απογοήτευση της αιώνιας παιδικότητας και τους κινδύνους να χάσει κανείς τη χαρά της ζωής και αυτό το παιδικό πνεύμα. Η τοποθέτηση της Wendy στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας, αντί να κάνει τον Peter το επίκεντρο, είναι απολύτως λογική, και η ερμηνεία της Anderson ισορροπεί θαυμάσια την επιθυμία της Wendy να μεγαλώσει, αλλά και να διατηρήσει ανέπαφη αυτή την παιγνιώδη διάθεση που προς το παρόν διαθέτει. Το «Peter Pan & Wendy» μοιάζει επίσης πάντα σαν να βλέπουμε παιδιά να παίζουν, με επιλογές διαλόγου που υπονοούν ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι απλά ένα παιχνίδι που παίζεται σε ένα υπνοδωμάτιο. Υπάρχουν πολύ σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την ενηλικίωση εδώ, αλλά ο Lowery φροντίζει πάντα να διατηρεί αυτή την αίσθηση του παιχνιδιού στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας.
Βοηθώντας να φανεί αυτή η ισορροπία είναι οι ερμηνείες των Molony και Law. Ο Molony είναι λίγο άκαμπτος στα σημεία, αλλά καταφέρνει να παρουσιάσει σωστά τον Peter τόσο ως μια πολλά υποσχόμενη δυνατότητα, όσο και ως ένα μικρό παλιόπαιδο, ενώ παραμένει συμπαθής καθ’ όλη τη διάρκεια. Αλλά ο πραγματικός πρωταγωνιστής εδώ είναι ο Hook του Law, ο οποίος φαίνεται να διασκεδάζει ως αυτός ο κλασικός κακός της Disney, ενώ παράλληλα δίνει μια ανθρώπινη διάσταση σε αυτόν τον χαρακτήρα. Καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για την ιστορία του με τον Peter Pan, βλέπουμε έναν πολύ βαθύτερο πόνο, ένα παιδί που πάλευε με τους κανόνες της Χώρας του Ποτέ και ένιωθε προδομένος από έναν στενό του φίλο. Και πάλι, οι Lowery και Halbrooks προσθέτουν αυτά τα απαραίτητα στρώματα σε αυτό το remake που λείπουν από πάρα πολλές από αυτές τις επανεκδόσεις της Disney.
Το «Peter Pan & Wendy», του Lowery δείχνει ότι δεν είναι κακό να μείνεις κοντά στο κλασσικό κείμενο, αρκεί να προσφέρεις κάποια νέα οπτική στην ιστορία και να δώσεις στο κοινό έναν λόγο για να ενδιαφερθεί να δει αυτή την ιστορία για ακόμα μια φορά.
Το Peter Pan & Wendy είναι τώρα διαθέσιμο στο Disney+.
Διάβασε επίσης:
Ο Hugh Grant σε ρόλο- έκπληξη στο μιούζικαλ «Wonka» με τον Timothée Chalamet
Ο Timothée Chalamet λέει ότι κολύμπησε σε αληθινή λιωμένη σοκολάτα ενώ υποδυόταν τον διάσημο σοκολατοποιό Willy Wonka στην επερχόμενη ταινία-μιούζικαλ «Wonka». «Wonka». «Πάρα πολλή σοκολάτα», είπε στη σκηνή του CinemaCon, στο Λας Βέγκας, μιλώντας για την περιπέτεια φαντασίας της Warner Bros.
Παρά τους πόνους στο στομάχι από την κατάποση πολλών γλυκών, ο Chalamet είπε στην αίθουσα ότι το να υποδυθεί τον νεαρό Willy Wonka είναι «ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα». Οι προηγούμενες εκδοχές του χαρακτήρα ήταν «κυνικές», λέει. Αλλά «αυτός είναι ένας Willy που είναι γεμάτος χαρά και ελπίδα και επιθυμία να γίνει ο μεγαλύτερος σοκολατοποιός».
Ο Chalamet είναι ο τρίτος ηθοποιός που φοράει το αναγνωρίσιμο καπέλο. Ο Gene Wilder ενσάρκωσε αξιομνημόνευτα τον ζαχαροπλάστη στη διασκευή του 1971, «Ο Willy Wonka και το εργοστάσιο σοκολάτας», και ο Johnny Depp ενσάρκωσε αργότερα τον ρόλο στο reboot του 2005 «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας», σε σκηνοθεσία Tim Burton.
Το δημοφιλές παιδικό βιβλίο του Roald Dahl «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας» ακολουθεί ένα φτωχό αγόρι που κερδίζει ένα χρυσό εισιτήριο για να ξεναγηθεί στο παγκοσμίου φήμης και αυστηρά φυλασσόμενο εργοστάσιο σοκολάτας που διευθύνει κάποιος Willy Wonka. Δεδομένου ότι η ταινία χρησιμεύει ως μια ιστορία καταγωγής για τον Wonka και διαδραματίζεται καθώς το εργοστάσιο σοκολάτας ετοιμάζεται να ανοίξει, ο Τσάρλι και η παρέα του δεν θα κάνουν την εμφάνισή τους στη μουσική ταινία.
Δες εδώ τι ρόλο θα κάνει ο Hugh Grant στο νέο «Wonka»
Ακολούθησε το TheIssue.gr στο Google News και μάθε πρώτη όλα τα νέα!
|