Η «νέα εποχή» του κιμονό εμπνέεται από ομιχλώδη ορεινά τοπία της Ιαπωνίας

Εδώ και αιώνες το παραδοσιακό κιμονό θεωρείται ως εμβληματικό σύμβολο του ιαπωνικού στυλ. Το ένδυμα που μοιάζει με ρόμπα είναι συνήθως κατασκευασμένο από μείγμα κάνναβης, λινού και μεταξιού. Τα ιαπωνικά ενδύματα, πριν γίνουν γνωστά ως «κιμονό», είχαν τις ονομασίες «kosode» (μικρά μανίκια) και «osode» (μεγάλα μανίκια). Οι ονομασίες αυτές δεν αναφέρονταν στο μέγεθος του μανικιού αλλά της μασχάλης. Στην πορεία το kosode υπερίσχυσε του osode ως το κύριο ένδυμα που φοριούνταν από τους πλούσιους και ισχυρούς ενώ, αρκετά σύντομα, έγινε το βασικό κομμάτι ρουχισμού της ιαπωνικής κοινωνίας, για όλες τις τάξεις και τα φύλα.

Στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους, τα κιμονό παρέμειναν σχετικά συνεπή στη δομή και τη σιλουέτα τους. Σε αντίθεση με πολλές δυτικές μόδες, τα κιμονό δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με το σώμα αυτού που τα φορά. Αντίθετα, κρέμονται χαλαρά, καλύπτοντας τη φιγούρα που βρίσκεται από κάτω. Αυτό το σχήμα σπάνια αλλάζει, ανεξάρτητα από την κοινωνική θέση του χρήστη, το φύλο ή το επάγγελμα. Όλα τα προσωπικά στοιχεία και οι παράγοντες αναγνωρισιμότητας εμφανίζονται στην επιφάνεια του φορέματος, στα υφάσματα, τα χρώματα, τα μοτίβα και τις λεπτομέρειες που κοσμούν την πλούσια επιφάνεια του κιμονό.

Το κιμονό στην εποχή της …οικολογίας

Η σύγχρονη Γιαπωνέζα σχεδιάστρια Tomoe Shinohara έχει ανατρέψει την παράδοση, φτιάχνοντας ένα μοναδικό κιμονό από αποκόμματα δέρματος.

Η Shinohara είναι περισσότερο γνωστή ως καλλιτέχνης της ποπ μουσικής από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, η οποία αργότερα έκανε καριέρα και ως ηθοποιός. Ωστόσο, η σταρ «επέστρεψε» στο σχεδιασμό μόδας. Η ιδέα της για το δερμάτινο σκραπ κιμονό ήταν εμπνευσμένη από τα ομιχλώδη ορεινά τοπία της Ιαπωνίας. Για να κάνει πραγματικότητα το όραμά της, η καλλιτέχνης κατασκεύασε το ρούχο χρησιμοποιώντας μόνο δέρμα ελαφιού. Με αυτόν τον τρόπο, έδεσε το υλικό με την οπτική έμπνευση για την αισθητική του – την ορεινή πατρίδα του ζώου.

Σε συνεργασία με Ιάπωνες τεχνίτες, η Shinohara ανακύκλωσε απορρίμματα δέρματος και τα έβαψε σε μονοχρωματική διαβάθμιση για να μιμηθεί το πολυεπίπεδο οπτικό αποτέλεσμα των βουνών που φαίνονται από μακριά. Αν και το ένδυμα είναι κατασκευασμένο από δέρμα, δύσκολα μπορεί κανείς να το καταλάβει, λόγω της ανάλαφρης λεπτότητάς του. Η περίπλοκη δεξιοτεχνία είναι εμφανής σε κάθε επιμέρους κομμάτι που κόπηκε, βάφτηκε και συναρμολογήθηκε σχολαστικά με το χέρι. Με όλα τα επιμέρους στοιχεία του να συνδυάζονται, το τελικό αποτέλεσμα είναι απολύτως εντυπωσιακό.

Η Shinohara ολοκλήρωσε το δερμάτινο κιμονό με απορρίμματα σε συνεργασία με το Συμβούλιο Βυρσοδεψίας της Ιαπωνίας, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την δερματουργία της χώρας.