Ο σουρεαλισμός της Βρετανίδας ζωγράφου Leonora Carrington ενέπνευσε τη σχεδιάστρια να δημιουργήσει ιδιαίτερα ρούχα από διαφορετικά υλικά.
Η Gabriela Hearst είχε στο μυαλό της τον Σουρεαλισμό ως έμπνευση και πιο συγκεριμένα την ζωγράφο Leonora Carrington. Ένα από τα πιο γνωστά της έργα που δημιούργησε το 1939, είναι ένα πορτραίτο του ερωμένου της Max Ernst, ο οποίος φορά μια ροζ ρόμπα με φτερά που έχει μια ουρά γοργόνας και φορά ριγέ, μεταξωτές κάλτσες.
Αρχικά αυτό το έργο την ενέπνευσε για την ανδρική φθινοπωρινή συλλογή της αλλά η έμπνευση της αποτυπώθηκε στα πλούσια πανωφόρια της από mixed υλικά μαλλιού και κασμιριού, γούνες πάλι από μαλλί και κασμίρ και teddy-μαλλί με κασμίρ V-neck φορέματα μακριά.
Επιπλέον δημιούργησε μια νέα τσάντα την οποία ονόμασε Carrington, σε σχήμα τετράγωνο και σε μια σειρά από πλούσιες αποχρώσεις όπως και καφεκόκκινο. Μποτάκια από βελούδο σε κόκκινο χρώμα και μεταλλικές μπαλαρίνες που πάλι είχαν μια υπόνοια κόκκινου, ήταν η απόδειξη πως η σχεδιάστρια επιθυμεί ένα «Touch» από αυτό το χρώμα.
Το δέρμα επικρατεί σε όλα τα shows μέχρι στιγμής και η Hearst τ πήγε λίγο παραπέρα δημιουργώντας ένα φόρεμα από napa θυμίζοντας έντονα slipdress κι εύπλαστο σαν μετάξι.
Στο μυαλό της πάντα επικρατεί η άνεση κι αυτό το αποτύπωσε πάνω σε φορέμα από merino μαλλί όπως και σε μπλούζες και άνετα παντελόνια από cashmere.
Η ανάμειξη υλικών σε υβριδικά ενδύματα θα γίνουν τα top κομμάτια της επωνυμίας, όπως ένα κομψό μαύρο πλεκτό κασμίρ και ιβουάρ παλτό με λεπτομέρειες στην πλάτη, κι ένα μοντερνιστικό χρυσό μεταλλικό φόρεμα από νάπα και κομμένο έτσι που θυμίζει γλυπτό φόρεμα.