Η Simone Rocha μεταμόρφωσε το εμβληματικό κωνικό σουτιέν του ιδρυτή σε σχήμα αγκάθι και χαλάρωσε τον κορσέ.
Η επίδειξη του Jean Paul Gaultier της Simone Rocha Couture Άνοιξη 2024 είχε αναπάντεχες εκπλήξεις. Από την χαλάρωση του κλασικού, ασφυκτικού κορσέ μέχρι τη μεταμόρφωση του εμβληματικού κωνικού σουτιέν σε σχήμα αγκάθι. Η συλλογή αυτή ήταν ιδιαίτερα συγκρατημένη αλλά ταυτόχρονα και μοναδική καθώς περνάει σε μια νέα εποχή για τον οίκο.
Η Rocha πήρε τους 3 κύριους «πυλώνες» του Gaultier, τις στάμπες τατουάζ, τους κορσέδες και τις κλασικές μαρινιέρες, και τους έδωσε τη μελαγχολική αλλά ζεστή θηλυκότητα που είναι ο πυρήνας και η ταυτότητα της μάρκας. Επιπλέον, τα κρινολίνα και οι τονισμένοι γοφοί στα κορμάκια και σορτς ήταν από τα κύρια χαρακτηριστικά της επίδειξης.
Οι γυαλιστερές, διαφανείς μουσελίνες στο χρώμα του δέρματος έδωσαν την επιπλέον επισημότητα στα ρούχα. Όμως αυτό που τράβηξε την προσοχή ήταν η αλλαγή στα σουτιέν και μάλιστα ο Gaultier, αναφέρθηκε σε αυτό και είπε στο WWD: «Μου αρέσει, δεν είναι τόσο επιθετικό όσο το δικό μου. Είναι πιο θηλυκό κατά κάποιον τρόπο γιατί είναι πιο στρογγυλεμένο».
Η Rocha ανέφερε για τα σχέδια της πως: «Η αγάπη του Gaultier για το στήθος, τους γοφούς και τη γυναικεία φόρμα ήταν για μένα μια εξερεύνηση την οποία εκμεταλλεύτηκα, βάζοντας σε όλες τις φούστες και τα φορέματα, κρινολίνα και μπούστα τονισμένα».
Οι κλασικές ρίγες στις μπλούζες αντιπροσωπεύονταν από ναυτικές κορδέλες δεμένες σε φιόγκους και κολλημένες χαλαρά σε τούλι.
Εν τω μεταξύ, αντιμετώπισε τον κορσέ «ως ασφάλεια και σαν ένα δεύτερο δέρμα στο σώμα». Πράγματι, τα φορέματά της με κορσέ ήταν χαλαρά δεμένα και πιο μαλακά αφού ήταν φτιαγμένα από τούλι τα περισσότερα.
Οι κορσέδες συνοδευόντουσαν επίσης με σατέν καπέλα ναυτικά και με μακριά γάντια σε βαθύ κόκκινο, ένα από τα χρώματα φετίχ της Rocha για τη δική της επωνυμία.
Η Kirsten Owen, ένα από τα πιο κυκλοθυμικά μοντέλα της δεκαετίας του ’90, περπάτησε για τη Rocha και αποτέλεσε παράδειγμα της ενδοσκοπικής και παγανιστικής της ατμόσφαιρας. Δεν υπήρχε τίποτα από την τρελή ενέργεια που καθόριζε τις παραστάσεις του Gaultier για δεκαετίες.