Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα θα δουν κυριολεκτικά χιλιάδες ζώα να εξαφανίζονται

Γνωρίζουμε ότι περισσότερα φυτά και ζώα κινδυνεύουν να καταστραφούν αλλά να εκλείψουν καθώς επιδεινώνονται οι καύσωνες, οι πυρκαγιές, οι ξηρασίες και άλλες φυσικές καταστροφές στον πλανήτη μας. Αλλά μέχρι σήμερα, η επιστήμη έχει κάνει μια υποτίμηση για τον πραγματική καταστροφή που θα επιφέρει η κλιματική αλλαγή στην καταστροφή των οικοτόπων στη βιοποικιλότητα. Αυτό συμβαίνει επειδή τα είδη εξαφανίζονται καθώς άλλα είδη από τα οποία εξαρτώνται εξαφανίζονται κι αυτά.

Η νέα έρευνα του theconversation.com δείχνει ότι το 10% των ζώων της ξηράς θα μπορούσε να εξαφανιστεί από συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές έως το 2050 και σχεδόν το 30% έως το 2100. Αυτό είναι υπερδιπλάσιο των προηγούμενων προβλέψεων και σημαίνει ότι τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα και θα ζήσουν μέχρι τα 70 τους, θα είναι μάρτυρες κυριολεκτικά της εξαφάνισης χιλιάδων ζώων στη ζωή τους, από σαύρες και βατράχους μέχρι εμβληματικά θηλαστικά όπως οι ελέφαντες και τα κοάλα. Αλλά αν καταφέρουμε να μειώσουμε δραματικά τις εκπομπές άνθρακα παγκοσμίως, θα μπορούσαμε να σώσουμε χιλιάδες είδη από τοπική εξαφάνιση μόνο αυτόν τον αιώνα.

Μια κρίση εξαφάνισης εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας

βατραχος Κάθε είδος εξαρτάται με κάποιο τρόπο από άλλα. Έτσι, όταν ένα είδος πεθαίνει, οι επιπτώσεις μπορεί να εξαπλωθούν σε ένα ολόκληρο οικοσύστημα. Για παράδειγμα, σκέψου τι συμβαίνει όταν ένα είδος εξαφανίζεται λόγω μιας διαταραχής όπως η απώλεια οικοτόπων. Αυτό είναι γνωστό ως «πρωτογενής» εξαφάνιση. Τότε μπορεί να σημαίνει ότι ένα αρπακτικό χάνει τη λεία του ή ένα ανθοφόρο φυτό χάνει τους επικονιαστές του. Ένα πραγματικό παράδειγμα μιας συνεξαφάνισης που θα μπορούσε να συμβεί σύντομα είναι η πιθανή απώλεια του κρίσιμα απειλούμενου ορεινού Burramys parvus στην Αυστραλία. Η ξηρασία, η απώλεια οικοτόπων και άλλες πιέσεις έχουν προκαλέσει την ταχεία μείωση της κύριας λείας του, του σκώρου bogong (Agrotis infusa).

Η έρευνα δείχνει ότι η συν-εξαφάνιση ήταν ο κύριος μοχλός των προηγούμενων εξαφανίσεων, συμπεριλαμβανομένων των πέντε προηγούμενων γεγονότων μαζικής εξαφάνισης που χρονολογούνται πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πίσω. Αλλά μέχρι τώρα, οι επιστήμονες δεν ήταν σε θέση να διασυνδέσουν είδη σε παγκόσμια κλίμακα για να εκτιμήσουν πόσες συνεξαφανίσεις θα συμβούν υπό την προβλεπόμενη αλλαγή του κλίματος και της χρήσης γης.

Η μοίρα της άγριας ζωής

Χρησιμοποιώντας έναν από τους ταχύτερους υπερυπολογιστές της Ευρώπης, το theconversation.com δημιούργησε μια τεράστια εικονική Γη από διασυνδεδεμένα δίκτυα τροφίμων-ιστού. Στη συνέχεια εφάρμοσαν σενάρια προβλεπόμενης κλιματικής αλλαγής και υποβάθμισης της χρήσης γης, όπως η αποψίλωση των δασών, για να προβλέψουν την απώλεια βιοποικιλότητας σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η εικονική γη περιελάμβανε περισσότερους από 15.000 ιστούς τροφίμων για να προβλέψουν τη διασυνδεδεμένη μοίρα των ειδών μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα. Τα μοντέλα που εφάρμοσαν ήταν τρία σενάρια προβλεπόμενης κλιματικής αλλαγής με βάση τις μελλοντικές οδούς των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα. Αυτό περιλαμβάνει το σενάριο υψηλών εκπομπών, όπως είναι συνήθως, που προβλέπει μέση παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2,4℃ έως το 2050 και 4,4℃ έως το 2100. Εάν αυτό το σενάριο γίνει πραγματικότητα, τα οικοσυστήματα στην ξηρά σε όλο τον κόσμο θα χάσουν το 10% της σημερινής ποικιλότητας των ζώων μέχρι το 2050, κατά μέσο όρο. Το ποσοστό αυξάνεται στο 27% έως το 2100.

Για τα είδη με τις υψηλότερες τροφικές αλυσίδες (παμφάγα και σαρκοφάγα), η απώλεια βιοποικιλότητας λόγω συν-εξαφανίσεων είναι κατά 184% υψηλότερη από αυτή που οφείλεται στις πρωτογενείς εξαφανίσεις.

Προβλέπουμε επίσης ότι οι μεγαλύτερες σχετικές απώλειες βιοποικιλότητας θα σημειωθούν σε περιοχές με τον μεγαλύτερο αριθμό ειδών. Αυτά είναι κυρίως σε περιοχές που αναγνωρίζονται ως «κέντρα βιοποικιλότητας» — 36 εξαιρετικά απειλούμενες περιοχές της Γης που περιέχουν τα πιο μοναδικά είδη, όπως η Νοτιοδυτική Αυστραλία και η περιοχή του Cape Floristic της Νότιας Αφρικής.

Τα ίδια τα δίκτυα ειδών που αλληλεπιδρούν θα αλλάξουν

Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκε ένα μέτρο «σύνδεσης», το οποίο αναφέρεται στην πυκνότητα των συνδέσεων δικτύου. Η υψηλότερη σύνδεση σημαίνει γενικά ότι τα είδη σε έναν τροφικό ιστό έχουν περισσότερους συνδέσμους με άλλα, καθιστώντας έτσι όλο το δίκτυο πιο ανθεκτικό. Η σύνδεση, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα, θα μειωθεί μεταξύ 18% και 34% μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα στο χειρότερο σενάριο για το κλίμα. Αυτή η μείωση στη σύνδεση προήλθε επίσης από την απώλεια ορισμένων βασικών ειδών που κατέχουν τις πιο σημαντικές θέσεις στα τοπικά τους δίκτυα. Αυτά μπορεί να είναι κορυφαία αρπακτικά όπως λύκοι ή λιοντάρια που κρατούν υπό έλεγχο φυτοφάγους ή ένα άφθονο έντομο που καταναλώνεται από πολλά διαφορετικά εντομοφάγα. Όταν εξαφανίζονται τέτοια είδη υψηλά συνδεδεμένα, καθιστά το δίκτυο ακόμη λιγότερο ανθεκτικό στις διαταραχές, οδηγώντας έτσι σε ακόμη μεγαλύτερη απώλεια ειδών από ό,τι θα είχε συμβεί διαφορετικά υπό ένα φυσικό οικολογικό καθεστώς. Αυτό το φαινόμενο απεικονίζει τις πρωτόγνωρες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η βιοποικιλότητα.

Μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε την απειλή;

Μετά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής της COP27 για την κλιματική αλλαγή στην Αίγυπτο, η συμφωνία που προέκυψε ήταν ανεπαρκής για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κλιματικής κρίσης. Αν καταφέρουμε να επιτύχουμε ένα μονοπάτι χαμηλότερων εκπομπών άνθρακα που περιορίζει την υπερθέρμανση του πλανήτη σε λιγότερο από 3℃ έως το τέλος αυτού του αιώνα, θα μπορούσαμε να περιορίσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας σε «μόνο» 13%. Αυτό θα μεταφραστεί σε διάσωση χιλιάδων ειδών από την εξαφάνιση. Σαφώς, η ανθρωπότητα έχει υποτιμήσει μέχρι στιγμής τις πραγματικές της επιπτώσεις στην ποικιλομορφία της ζωής στη Γη. Χωρίς μεγάλες αλλαγές, πρόκειται να χάσουμε πολλά από αυτά που συντηρούν τον πλανήτη μας.

Διαβάστε επίσης:

Οι 6 περιβαλλοντικές νίκες που μας ενθάρρυναν μέσα στο 2022

Ο πλανήτης γη, καλεί βοήθεια. Ο πλανήτης γη, μας θέλει δίπλα του. Ως γνωστόν τα νέα για το περιβάλλον είναι όχι και τόσο ευχάριστα και καθημερινά επιστήμονες και άνθρωποι δίνουν τη δική τους μάχη για να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες. Οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες, οι ξηρασίες, είναι μερικά από αυτά που καθημερινά ακούμε στις ειδήσεις.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι γεγονός, καθώς η θερμοκρασία στην Ευρώπη τη χρονιά που μας πέρασε ανέβηκε κατά σχεδόν ένα βαθμό. Επίσημα στον πλανήτη μας είμαστε 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι, γεγονός που επιβαρύνει το περιβάλλον ακόμη περισσότερο και η κλιματική αλλαγή επηρεάζει όλο και περισσότερο τη ζωή μας. Το θέμα είναι αν υπάρχει ελπίδα να συμβεί έστω και κάτι μικρό το οποίο θα είναι η αρχή.

Η ελπίδα δεν έχει χαθεί και για τα οκτώ δισεκατομμύρια από εμάς

Από ένα νέο ακμάζον θαλάσσιο πάρκο μέχρι τους κανόνες για τον περιορισμό της ρύπανσης από πλαστικά, η χρονιά που πέρασε μας έδωσε αρκετούς λόγους να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον του πλανήτη. Οι επιστήμονες δημιουργούν νέους τρόπους για να συνυπάρξουμε με τη φύση, από το χακάρισμα του γονιδιώματος των φυτών μέχρι τη δημιουργία θαλάσσιων αποθεμάτων που προστατεύουν τους ανθρώπους και τον πλανήτη. Σε πολιτικό επίπεδο, το περιβάλλον κέρδισε επίσης μερικές σημαντικές νίκες φέτος.