Οι 4 sexy συνήθειες που ανεβάζουν αυτόματα τον βαθμό ευφυΐα σου

Ο Βουδισμός λέει ότι υπάρχουν τρία επίπεδα σοφίας.

Η ληφθείσα σοφία: Ένα άτομο με τυφλή πίστη μπορεί να επιτύχει μόνο αυτό το επίπεδο σοφίας. Τη λαμβάνει μόνο, αλλά δεν την καταλαβαίνει.

Διανοητική σοφία: Η κατανόηση της ληφθείσας σοφίας τη μετατρέπει σε διανοητική σοφία. Αυτό συμβαίνει όταν γνωρίζεις ακριβώς γιατί κάτι λειτουργεί.

Βιωματική σοφία: Όταν η σοφία κρυπτογραφείται στο υποσυνείδητό σου και αλλάζει τη συμπεριφορά σου χωρίς να χρειάζεται να κάνεις συνειδητή προσπάθεια, τότε είναι που γίνεσαι πραγματικά σοφοί.

Σου αρέσει να διαβάζεις. Αλλά νιώθεις ότι το διάβασμα σε κάνει μόνο διανοητικά σοφό, όχι βιωματικά σοφό. Το διάβασμα κάνει το συνειδητό σου μυαλό μυημένο σε περισσότερες γνώσεις – αλλά δεδομένου ότι το 95% του μυαλού σου λειτουργεί από το υποσυνείδητό σου – ένα υπερπληροφορημένο συνειδητό μυαλό δεν βοηθάει και τόσο πολύ. Συνειδητοποιώντας ότι η αληθινή σοφία – η αληθινή αλλαγή στη ζωή – έρχεται όταν το υποσυνείδητο μυαλό σου επανασυνδέεται.

Ακολουθούν οι 4 sexy συνήθειες που ανεβάζουν αμέσως τη νοημοσύνη σου:

Γράφοντας

Το γράψιμο είναι ο πατέρας του διαβάσματος όταν πρόκειται για την αύξηση της νοημοσύνης σου

Οι άνθρωποι κάνουν λάθος και νομίζουν ότι ένας συγγραφέας μη μυθοπλαστικών βιβλίων γνωρίζει όλα όσα γράφει με μεγάλη σαφήνεια πριν τα γράψει πραγματικά. Είναι διαισθητικό για τους μη συγγραφείς να πιστεύουν ότι η σαφήνεια προηγείται του γραπτού λόγου. Ωστόσο, στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο.

Η ξεκάθαρη σκέψη δεν οδηγεί στη συγγραφή. Η γραφή οδηγεί στη σαφή σκέψη. Η συγγραφή για οποιοδήποτε συγκεκριμένο θέμα οδηγεί σε περισσότερη ευφυΐα λόγω των ακόλουθων λόγων:

Σε αναγκάζει να ερευνήσεις το θέμα. Το γράψιμο προκαλεί το διάβασμα.

Κάποια μαθήματα έρχονται από μέσα σου και αυτά σε ακολουθούν για πολύ καιρό.

Το γράψιμο σε βοηθά να κατανοήσεις καλύτερα τις δικές σου σκέψεις.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η γραφή είναι ο πατέρας της ανάγνωσης όταν πρόκειται για την αύξηση της νοημοσύνης μας.

Έχοντας μοναδικές εμπειρίες

Αυτό θα ήθελε ο Steve Jobs να κάνεις αν θέλεις να γίνεις πιο έξυπνοι. Να πώς ορίζει ο Steve Jobs την έννοια «έξυπνος».«…αλλά σε μεγάλο βαθμό είναι η ικανότητα να κάνεις ένα είδος ζουμ. Όπως όταν βρίσκεσαι σε μια πόλη και μπορείς να κοιτάξεις το όλο θέμα από τον 80ο όροφο και κάτω στην πόλη. Και ενώ οι άλλοι προσπαθούν να καταλάβουν πώς να πάνε από το σημείο Α στο σημείο Β διαβάζοντας ηλίθιους μικρούς χάρτες – εσύ μπορείς απλά να τα δεις όλα μπροστά σου. Μπορείς να κάνεις συνδέσεις που φαίνονται προφανείς καθώς βλέπεις το όλο πράγμα. Αλλά το βασικό είναι ότι αν πρόκειται να κάνετε συνδέσεις που είναι καινοτόμες, τότε πρέπει να μην έχετε την ίδια τσάντα εμπειριών με όλους τους άλλους. Διαφορετικά, θα κάνετε τις ίδιες συνδέσεις και τότε δεν θα είστε καινοτόμοι. Επομένως, αποκτήστε διαφορετικές εμπειρίες από την κανονική πορεία των γεγονότων».

Είναι πολύ απλό, πραγματικά. Ό,τι κάνεις στη ζωή σου – κάθε εισροή που δέχεσαι – χτίζει το υποσυνείδητό σου. Τώρα, αν αυτές οι εμπειρίες που έχεις μοιάζουν τρομερά με τις εμπειρίες άλλων ανθρώπων, το υποσυνείδητό σου θα μοιάζει επίσης με τις δικές τους. Και αν το υποσυνείδητό σου μοιάζει με το μέσο όρο του πληθυσμού, θα έχεις ιδέες που θα είναι παρόμοιες με τις δικές τους. Και προφανώς, αυτές οι ιδέες δεν είναι και τόσο καλές.

Για να γίνεις καλύτερος στοχαστής, πρέπει να έχεις ιδέες που είναι διαφορετικές από τους άλλους. Για να το κάνεις αυτό, πρέπει να δημιουργήσεις ένα υποσυνείδητο που να είναι διαφορετικό από τους άλλους. Και για να το κάνεις αυτό, πρέπει να έχεις μοναδικές εμπειρίες που η πλειοψηφία του κόσμου δεν έχει.

Το να κάνεις, η απλή πράξη του να κάνεις

Μπορεί να σου διδάξει αυτά που οι λέξεις δεν θα μπορούσαν ποτέ να διδάξουν.

Δοκίμασε αυτό. Διάβασε κάθε βιβλίο που γράφτηκε ποτέ για το καλύτερο γράψιμο. Πάρε κάθε μάθημα που μπορείς. Κάνε παρέα με κάθε επιτυχημένο συγγραφέα και απορρόφησε όλες τις γνώσεις του. Κάντο αυτό για χίλιες μέρες, αλλά μην γράψεις ούτε μια λέξη σε αυτό το διάστημα. Και μετά, την 1001η μέρα, γράψε ένα άρθρο. Να είσαι σίγουρη ότι αυτό το άρθρο δεν θα είναι και τόσο σπουδαίο. Ακόμα και μετά από όλη αυτή τη μάθηση.

Απλά επειδή το να διαβάζεις ή να βλέπεις βίντεο για το πώς να κάνεις κάτι δεν μπορεί ποτέ να σε διδάξει όσο το να κάνεις πραγματικά αυτό το πράγμα. Αυτό είναι λογικό, σωστά; Το να διαβάζεις χωρίς να αναλαμβάνεις δράση είναι σαν να παρακολουθείς μια διάλεξη στην τάξη για το πώς να κολυμπάς καλύτερα, αλλά στη συνέχεια να παραλείπεις το πραγματικό μάθημα κολύμβησης. Να γιατί ακριβώς η πράξη, σου διδάσκει αυτό που δεν μπορεί ποτέ να διδάξει το διάβασμα.

Πρώτον: Το διάβασμα σου δίνει μόνο γνώση και η γνώση δεν είναι απαραίτητα εξυπνάδα. Όταν διαβάζεις, απλώς κάνεις το συνειδητό σου μυαλό να έχει πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες. Ωστόσο, η αληθινή σοφία – ή η αληθινή νοημοσύνη είναι όταν αυτή η γνώση τυλίγεται στη διαίσθησή σου – στο υποσυνείδητο μυαλό σου – και σε αλλάζει ως άνθρωπο. Το διάβασμα και η δευτερογενής μάθηση δεν μπορούν ποτέ να το κάνουν αυτό. Μόνο η δράση μπορεί. Η πρακτική κάνει το τέλειο.

Δεύτερον: Οι λέξεις είναι σπουδαίες μας επιτρέπουν να διαδώσουμε ιδέες. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά διαφοροποιημένα μαθήματα σε κάθε τομέα που δεν μπορούν ποτέ να διατυπωθούν με λέξεις. Αυτά είναι εξαιρετικά μικρά, νανο-μαθήματα που είναι σε μεγάλο βαθμό αγκυροβολημένα στην παρούσα στιγμή της ανάληψης δράσης. Δεν μπορούν να εξαχθούν σε λέξεις. Τέτοιες γνώσεις δεν μπορούν να μεταφερθούν μέσω των λέξεων. Μπορεί να μαθευτεί μόνο μέσω της εμπειρίας.

Παίζοντας ένα μουσικό όργανο

Αυτή θα μπορούσε να είναι η πλήρης προπόνηση του εγκεφάλου σου.

Η τεχνολογία έχει φέρει πραγματικά επανάσταση στην κατανόηση του κόσμου. Τον τελευταίο καιρό, οι νευροεπιστήμονες χρησιμοποιούν σαρώσεις fMRI και σαρώσεις PET για να δουν ποια μέρη του εγκεφάλου φωτίζονται ενώ κάνουν διάφορες δραστηριότητες.

Δραστηριότητες όπως τα μαθηματικά και το διάβασμα φωτίζουν συγκεκριμένες, απομονωμένες περιοχές του εγκεφάλου όπως θα φανταζόταν κανείς. Ωστόσο, όταν οι επιστήμονες εξέτασαν τους εγκεφάλους των ανθρώπων ενώ έπαιζαν ένα μουσικό όργανο έμειναν άναυδοι.

Πρακτικά όλες οι περιοχές του εγκεφάλου φωτίστηκαν, όλες ταυτόχρονα. Η νευρωνική δραστηριότητα παρατηρήθηκε και στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου σε πολλαπλές περιοχές. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο TedEd έφτασε στο σημείο να αποκαλέσει το παίξιμο μουσικής ως το ισοδύναμο του εγκεφάλου με μια ολόσωμη προπόνηση.

Μεταγενέστερες έρευνες απέδειξαν ότι το παίξιμο μουσικών οργάνων οδηγεί σε υψηλότερη γνωστική ικανότητα λόγω των ενισχυμένων νευρωνικών συνδέσεων στον εγκέφαλο. Γι’ αυτό, το ΜΙΤ προτείνει ακόμη και στους γονείς που θέλουν πιο έξυπνα παιδιά να τους διδάξουν μουσική, αντί για προγραμματισμό.

Διάβασε επίσης

Ο κανόνας των 2 ημερών είναι το «κλειδί» για να οικοδομήσεις νέες συνήθειες για το 2023

Στις αρχές του έτους οι περισσότερες θέλουμε να βάλουμε στη ζωή μας νέες συνήθειες που βέβαια η ιδέα αυτή μας συναρπάζει. Όμως το να καταφέρουμε να διατηρήσουμε αυτές τις συνήθειες μέχρι το τέλος Ιανουαρίου μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο. Οι συνήθειες αυτές μπορεί να αφορούν να πίνουμε περισσότερο νερό ή να αθλούμαστε περισσότερο για παράδειγμα.

Η εισαγωγή νέων συμπεριφορών στη ζωή μας απαιτεί χρόνο – 66 ημέρες κατά μέσο όρο – και αποφασιστικότητα. Κι επειδή η δημιουργία νέων συνηθειών δεν είναι τόσο απλή όσο θα θέλαμε να είναι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τρόποι να κάνουμε την εισαγωγή νέων συμπεριφορών στη ζωή μας πιο εφικτή. Μία από τις πιο απλές και ρεαλιστικές από αυτές τις μεθόδους είναι ο κανόνας των 2 ημερών.

Η τεχνική των 2 ημερών

Η τεχνική αυτή δημιουργήθηκε από τον κινηματογραφιστή Matt D’Avella, κι έχει γίνει βασικό στοιχείο στην εργαλειοθήκη παραγωγικότητας πολλών ανθρώπων. Αν δεν έχεις ξανακούσει τον κανόνα των 2 ημερών, το ίδιο το όνομα είναι αρκετά αυτονόητο. Βασίζεται σε έρευνες που δείχνουν ότι όταν προσπαθείς να βάλεις μια νέα συμπεριφορά ή ρουτίνα στη ζωή σου, η έλλειψη μιας ημέρας δεν επηρεάζει σημαντικά τη διαμόρφωση μιας συνήθειας.

Έχοντας αυτό κατά νου, ο κανόνας των δύο ημερών περιλαμβάνει απλώς να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να παραλείψει μια νέα συνήθεια για δύο συνεχόμενες ημέρες. Έτσι, αν παραλείψεις να πας στο γυμναστήριο ή να διαβάσεις για 30 λεπτά μια μέρα, θα το ξανακάνεις την επόμενη. Ο καθένας έχει τις μέρες που δεν έχει κέφια και ο κανόνας των δύο ημερών σου επιτρέπει να τις έχεις, ενώ παράλληλα κάνεις μια αλλαγή.

Οι θετικές αλλαγές

Σύμφωνα με την πτυχιούχο ψυχολόγο Catherine Hallissey, η οποία χρησιμοποιεί τον κανόνα αυτό για να βοηθήσει τους πελάτες της να κάνουν θετικές αλλαγές, η τεχνική είναι τόσο αποτελεσματική επειδή υποστηρίζει μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση στις αλλαγές συμπεριφοράς.
«Οι συνήθειες είναι απλώς συμπεριφορές που επαναλαμβάνουμε με συνέπεια, αλλά δεν υπάρχει καμία απαίτηση να τις επαναλαμβάνουμε τέλεια», εξηγεί η ίδια. «Ο κανόνας των δύο ημερών αντανακλά αυτό και βοηθά τους ανθρώπους να μείνουν μακριά από την προσέγγιση “όλα ή τίποτα” που συχνά συνδέεται με τις αποφάσεις του νέου έτους. Οποιοσδήποτε έχει προσπαθήσει να αλλάξει τη συμπεριφορά του είναι πιθανότατα εξοικειωμένος με το συναίσθημα του να χάνεις μια μέρα και να θέλεις να τα σταματήσεις όλα. Ο κανόνας των δύο ημερών διευκολύνει την επιστροφή στο σωστό δρόμο, καθώς υπάρχει ένα περιθώριο λάθους ενσωματωμένο στο σύστημα αλλαγής συμπεριφοράς».