Η μέθοδος 3-2-1 για τέλεια χοιρινά παϊδάκια στα κάρβουνα

Το μεγαλύτερο παράπονο που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι με τα χοιρινά παϊδάκια είναι ότι είναι στεγνά και σκληρά. Αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Η μέθοδος 3-2-1—ονομάστηκε έτσι για τα τρία σετ χρόνων μαγειρέματος. Το μόνο που χρειάζεσαι για το ψήσιμο της Τσικνοπέμπτης είναι ένα μεγάλο φύλλο αλουμινόχαρτου και πολύ χρόνο. Όλα τα άλλα ακολουθούν την κανονική διαδικασία του ψησίματος.

Πώς λειτουργεί η μέθοδος 3-2-1

Η μέθοδος 3-2-1 είναι τόσο απλή όσο ακούγεται: Καπνίζεις τα παϊδάκια κανονικά τις πρώτες 3 ώρες, τα μαγειρεύεις τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο για τις επόμενες 2 και μετά τα τελειώνεις για 1 ακόμη ώρα ξετυλιγμένα.

Αυτό δίνει στο κρέας χρόνο να μουλιάσει στον καπνό τις πιο κρίσιμες αρχικές τρεις ώρες και μετά αχνίζουν μέσα στο φύλλο για να ξεκολλήσει το κρέας από τα κόκαλα. Την τελευταία ώρα, οι νευρώσεις εκτίθενται ξανά στην ξηρή, καπνιστή θερμότητα για να σχηματίσουν μια υπέροχη κρούστα.

Η εσωτερική θερμοκρασία του κρέατος είναι υψίστης σημασίας. Με τα παϊδάκια είναι λίγο διαφορετικά. Για αρχή, η ασφαλής εσωτερική θερμοκρασία μαγειρέματος για το χοιρινό είναι 70 βαθμούς Κελσίου αλλά αν μαγειρεύεις παϊδάκια σε αυτή τη θερμοκρασία θα ήταν πολύ μαστιχτωτά και σκληρά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα παϊδάκια περιέχουν πολύ κολλαγόνο και λίπος, τα οποία χρειάζονται περισσότερο ψήσιμο σε χαμηλές θερμοκρασίες για να μαλακώσουν και να δημιουργήσουν τα τρυφερά, ζουμερά παϊδάκια που λαχταράμε.

Τεχνικά, όταν μαγειρεύεις παϊδάκια ψάχνεις για μια τελική εσωτερική θερμοκρασία 90-100 βαθμούς Κελσίου. Τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεσαι θερμόμετρο για να προσδιορίσεις την ετοιμότητα των πλευρών. Απλώς κούνησε ένα από τα κόκαλα της πλευράς. Θα πρέπει να είναι χαλαρό και οι νευρώσεις πρέπει να ξεκολλούν με ελάχιστη προσπάθεια.