Κάποια περίεργα, άλλα επικίνδυνα και άλλα επίκαιρα… Αυτά ήταν τα μυστικά ομορφιάς στην αρχαία Ελλάδα.
Οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν μεγάλοι λάτρεις της σωματικής ομορφιάς και ήταν πάντα σε αναζήτηση μυστικών ομορφιάς και τρόπων για να βελτιώσουν την εμφάνισή τους.
Η Αφροδίτη, η θεά της αγάπης και της ομορφιάς, αποτέλεσε το πρότυπο για την ιδανική ομορφιά των αρχαίων Ελληνίδων. Αυτή η θεά ενσάρκωνε τη γνήσια θηλυκότητα και χάρη, κάτι που σίγουρα επηρέασε τα περίφημα αρχαία τελετουργικά ομορφιάς τους.
Οι Έλληνες προτιμούσαν τη λευκή επιδερμίδα, την οποία διατηρούσαν με λευκό μόλυβδο. Ωστόσο, λόγω των πολλών θανάτων από δηλητηρίαση με μόλυβδο, γύρω στο 1000 π.Χ. τον αντικατέστησαν με σκόνη κιμωλίας.
Για τα χείλη και τα μάγουλα, οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν θρυμματισμένες μουριές, ενώ για το χρώμα των χειλιών έκαναν χρήση πηλού και κόκκινου σιδήρου. Οι σκούρες σκιές ματιών ήταν επίσης δημοφιλείς και παρασκευάζονταν από μείγμα άνθρακα και ελαίων, σύμφωνα με τη σελίδα Anne Marie.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν τρίχες από βόδια για να φτιάξουν ψεύτικα, πυκνά και έντονα φρύδια. Μάλιστα, δημοφιλής προτίμηση ήταν και τα ενωμένα μεταξύ τους φρύδια (μονόφρυδο).
Το μέλι και το ελαιόλαδο ήταν βασικά συστατικά σε πολλές καλλυντικές και αντιγηραντικές συνταγές. Λέγεται πως η άγρια ελιά κατάγεται από την αρχαία Ελλάδα, και για αυτό θεωρούνταν ιερό δέντρο με πολλές ευεργετικές ιδιότητες για την ομορφιά.
Οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν ελαιόλαδο για να προστατεύσουν το δέρμα τους από εξωτερικούς ρύπους και το έβαζαν σε μάσκες προσώπου για να χαρίσουν φρεσκάδα και καθαρότητα στην επιδερμίδα τους. Το μέλι αναμειγνυόταν με το ελαιόλαδο για να βοηθήσει στη φωτεινότητα της επιδερμίδας.
Ακόμα και σήμερα, οι δημιουργοί φυσικών καλλυντικών συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο και το μέλι, τα οποία παραμένουν αναπόσπαστο μέρος των θεραπειών για το δέρμα.