Μπορούν οι μέλισσες να βιώσουν συναισθήματα; Νέα μελέτη υποδεικνύει πως ναι
Αν και μια μέλισσα έχει εγκέφαλο στο μέγεθος ενός σπόρου παπαρούνας, πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι τα μικροσκοπικά πλάσματα μπορούν να μάθουν, να σκεφτούν και ίσως ακόμη και να νιώσουν συναισθήματα.
Οι μέλισσες αποτελούν την πηγή αυτής της επίγειας ζωής. Για όλους! Για τους ανθρώπους, τα φυτά και τα ζώα! Και δεν είναι μόνο αυτό. Επικονιάζουν καλλιέργειες σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο. Αλλά τελευταία, η καταστροφή των οικοτόπων και η διαταραχή κατάρρευσης αποικιών έχουν προκαλέσει όλεθρο σε αυτά τα απίστευτα πλάσματα. Όσο χρήσιμες και αν είναι για τον άνθρωπο, οι μέλισσες δεν λαμβάνουν την ίδια φροντίδα και ανησυχία για τη συναισθηματική τους ευημερία όπως άλλα αγροτικά ζώα. Τα μικροσκοπικά πλάσματα έχουν εγκέφαλο στο μέγεθος των σπόρων παπαρούνας, ωστόσο πρόσφατη έρευνα από οικολόγους υποστηρίζει ότι οι μέλισσες μπορούν να μάθουν πράγματα, να σκέφτονται, ακόμη και πιθανότατα να αισθάνονται, όπως τα θηλαστικά.
Σύμφωνα με άρθρο της Τheguardian.com, το πρόσφατο βιβλίο του Αμερικανού οικολόγου Stephen Buchmann «What a Bee Knows: Exploring the Thoughts, Memories and Personalities of Bees», συλλέγει τη δουλειά των μελετητών της μέλισσας καθώς εργάζονται για να αποσυμπιέσουν ό,τι συμβαίνει στον μικροσκοπικό εγκέφαλό τους. Αυτό που ήταν μέχρι πρόσφατα ένα «περιθωριακό» επιστημονικό πεδίο, τα μυαλά των εντόμων των μελισσών κατέχουν κρίσιμη θέση στην παγκόσμια οικονομία. Για τον Buchmann και ορισμένους άλλους επιστήμονες, όσα έμαθαν για τις μέλισσες αλλάζουν τις ερευνητικές τους στρατηγικές ώστε να είναι πιο ηθικές, στο ίδιο επίπεδο με τα πρότυπα που έχουν τεθεί για τα σπονδυλωτά θηλαστικά όπως τα ποντίκια και οι πίθηκοι.
Πειράματα, τα αποτελέσματα των οποίων εξετάζονται στο βιβλίο του Stephen Buchmann , φωτίζουν τη μυστική ζωή των μελισσών. Ο Lars Chittka, καθηγητής στο University College of London στην αισθητηριακή και συμπεριφορική οικολογία, έκανε ένα πείραμα πριν από 16 χρόνια όπου έκρυψε μια ρομποτική αρπακτική αράχνη σε λουλούδια. Η αράχνη άρπαζε μια απρόσεκτη μέλισσα που πλησίαζε πολύ και στη συνέχεια την άφηνε αφού την τρόμαζε καλά. Ο Chittka παρατήρησε πώς οι απελευθερωμένες μέλισσες έμαθαν να αναζητούν την αράχνη και να την αποφεύγουν. Παρατήρησε επίσης ένα σύμπτωμα σχεδόν παρόμοιο με το PTSD μεταξύ των πλασμάτων που είχαν συλληφθεί στο παρελθόν. Κάποιοι θα φοβόντουσαν πολύ να πλησιάσουν ακόμη και τα αδέσμευτα λουλούδια.
Άλλες μελέτες έδειξαν ότι ο εγκέφαλος των μελισσών είδε αυξήσεις σε ντοπαμίνη και σεροτονίνη όταν τους χορηγήθηκε σακχαρόζη (ζάχαρη). Αυτές οι χαρούμενες μέλισσες έψαχναν στη συνέχεια περισσότερο από τις μη ανταμειφθείσες συνομήλικές τους. Αντίθετα, το άγχος από τον κακό χειρισμό μείωσε τα επίπεδα αυτών των χαρούμενων ορμονών. Οι μέλισσες πρέπει επίσης να κρατούν καλές αναμνήσεις, ώστε να μπορούν να επιστρέψουν στα καλύτερα λουλούδια. «Αυτή δεν είναι μια ασήμαντη πρόκληση», λέει ο Chittka. «Διαφορετικά λουλούδια ανθίζουν από τη μια εβδομάδα στην άλλη».
«Πολλοί από τους συναδέλφους μου κάνουν επεμβατικά πειράματα νευροεπιστήμης όπου οι μέλισσες έχουν εμφυτευμένα ηλεκτρόδια σε διάφορα μέρη του σώματος χωρίς καμία μορφή αναισθησίας», λέει ο Chittka. «Η τρέχουσα ανέμελη κατάσταση στην οποία ζουν οι ερευνητές [ασπόνδυλα] χωρίς νομικό πλαίσιο πρέπει να επαναξιολογηθεί». Υπάρχουν λίγοι κανονισμοί σχετικά με την ευημερία των μελισσών. Τα αγαπημένα vegan, όπως το γάλα αμυγδάλου, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι βάναυσα για τους πληθυσμούς των μελισσών, οι οποίες εισάγονται μαζικά στην Καλιφόρνια για να επικονιάσουν τους αμυγδαλιές.
Οι κυψέλες έχουν χάσει αυξανόμενους αριθμούς μελισσών τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας πολλές ανησυχίες. Ο Buchmann και άλλοι έχουν την εντύπωση ότι η «δυστυχία» των μελισσών μπορεί να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το είδος.
Διάβασε επίσης:
Το δηλητήριο της μέλισσας θεραπεύει τον καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με έρευνα
Τόσες και τόσες έρευνες για την καταπολέμηση του καρκίνου δημοσιεύονται καθημερινά σε παγκόσμια επιστημονικά περιοδικά και ολοένα και περισσότερες ελπίδες γεννιούνται. Μια νέα μελέτη όμως που στηρίζει τις έρευνές της στην καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού δίνει ένα εκπληκτικά σπάνιο στοιχείο, εκείνο του δηλητηρίου της μέλισσας, το οποίο -όπως υποστηρίζεται στην έρευνα- μπορεί να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα.
Η ευρωπαϊκή μέλισσα (Apis mellifera) είναι η πηγή πολλών προϊόντων που χρησιμοποιούνται ιατρικά από τον άνθρωπο, όπως το μέλι, η πρόπολη και το δηλητήριο για χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, οι μοριακοί καθοριστικοί παράγοντες της αντικαρκινικής δραστηριότητας του δηλητηρίου της μέλισσας παραμένουν ελάχιστα κατανοητοί, ιδιαίτερα στον καρκίνο του μαστού, τον πιο κοινό καρκίνο που προσβάλει τις γυναίκες παγκοσμίως. Η κατανόηση της μοριακής βάσης και της ειδικότητας του δηλητηρίου της μέλισσας κατά των καρκινικών κυττάρων είναι το κλειδί για την ανάπτυξη και τη βελτιστοποίηση νέων αποτελεσματικών θεραπευτικών μέσων από ένα φυσικό προϊόν που είναι ευρέως διαθέσιμο και οικονομικά αποδοτικό για παραγωγή σε πολλές κοινότητες σε όλο τον κόσμο.
Δες πώς το δηλητήριο της μέλισσας είναι το κλειδί για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού
Ακολούθησε το TheIssue.gr στο Google News και μάθε πρώτη όλα τα νέα!
|