Ο Άρης συνεχίζει να περιστρέφεται πιο γρήγορα και οι επιστήμονες δεν ξέρουν γιατί

Οι καταγραφές του εσωτερικού του Άρη έχουν μόλις δώσει την πιο ακριβή μέτρηση της περιστροφής του κόκκινου πλανήτη μέχρι σήμερα και τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν μια συγκεχυμένη έκπληξη. Σύμφωνα με στοιχεία από το πλέον αποσυρθέν προσεδάφιο InSight που δημοσιεύθηκαν στο Nature, η περιστροφή του Άρη επιταχύνεται κάθε χρόνο κατά περίπου 4 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αυτό είναι ένα πολύ μικρό ποσό – μειώνοντας τη διάρκεια μιας ημέρας στον Άρη κατά μόλις ένα κλάσμα του χιλιοστού του δευτερολέπτου κάθε Αρειανό έτος – αλλά ο λόγος για αυτό δεν είναι αμέσως προφανής.

Το εύρημα θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε μια καλύτερη κατανόηση του Άρη και της προηγούμενης εξέλιξής του. Οι τρέχουσες υποθέσεις που εξηγούν την επιτάχυνση είναι μακροπρόθεσμες τάσεις – όπως η συσσώρευση υλικού στα πολικά καλύμματα πάγου – και η δυναμική του εσωτερικού του.

Άρης Πλανήτης — https://www.instagram.com/nasa

«Είναι πολύ ωραίο να μπορείς να κάνεις αυτή την τελευταία μέτρηση και με τόση ακρίβεια», λέει ο πλανητικός γεωφυσικός Bruce Banerdt του Εργαστηρίου Jet Propulsion της NASA. «Έχω συμμετάσχει σε προσπάθειες να φέρω έναν γεωφυσικό σταθμό όπως το InSight στον Άρη εδώ και πολύ καιρό και αποτελέσματα σαν αυτό κάνουν όλες αυτές τις δεκαετίες δουλειάς να αξίζουν τον κόπο».

Τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά

Το InSight εξαντλήθηκε και αποσύρθηκε τον Δεκέμβριο του 2022, αλλά τα δεδομένα που απέκτησε κατά τα 4 χρόνια λειτουργίας του έδωσαν στους επιστήμονες πολλά να σκεφτούν. Σε λειτουργία μόλις 4 χρόνια, οι παρατηρήσεις του ρόβερ στο εσωτερικό του Άρη έχουν φέρει επανάσταση στην κατανόησή μας για τον πλανήτη. Οι σεισμικές καταγραφές του αποκάλυψαν όχι μόνο την εσωτερική δομή του Άρη, αλλά τη σύνθεση του υγρού πυρήνα του και τη συνεχιζόμενη γεωδυναμική δραστηριότητα.
Όσο διορατικά και αν ήταν αυτά τα μέτρα, τα δεδομένα στη νέα μελέτη δεν προέρχονταν από σεισμικές καταγραφές, αλλά ραδιοεπικοινωνίες μεταξύ των οργάνων του InSight Rotation and Interior Structure Experiment, ή RISE, και του Deep Space Network της NASA στη Γη.

Τα σήματα αναπηδούσαν μεταξύ των δύο καθώς η Γη και ο Άρης κινούνταν και περιστρέφονταν, επιτρέποντας στους επιστήμονες να αναζητήσουν ανεπαίσθητες διακυμάνσεις στη συχνότητα των ραδιοκυμάτων που τους επέτρεψαν να μετρήσουν με ακρίβεια την περιστροφή του Άρη.

Βασισμένη σε 900 Αρειανές ημέρες επικοινωνίας του Insight με τη Γη, η ομάδα βρήκε τη μικροσκοπική επιτάχυνση. Αυτό είναι πιθανό να έχει να κάνει με την ανακατανομή της μάζας του Άρη, κατά κάποιο τρόπο. Εδώ στη Γη συμβαίνει το αντίθετο: οι μακροπρόθεσμες τάσεις δείχνουν ότι η περιστροφή της Γης επιβραδύνεται, λόγω της επίδρασης που εφαρμόζει η Σελήνη, η οποία ανακατανέμει τη μάζα της Γης αναταράσσοντας τους ωκεανούς.

Ο Άρης δεν έχει ωκεανούς, οπότε κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει. Οι επιστήμονες θα πρέπει να κάνουν μια βαθύτερη ανάλυση για να προσδιορίσουν την πιο πιθανή αιτία της επιτάχυνσης.
Τα δεδομένα RISE επέτρεψαν επίσης στην ομάδα να βελτιώσει τις μετρήσεις του αρειανού πυρήνα, παρέχοντας μετρήσεις μιας ταλάντωσης που ονομάζεται nutation που προκαλείται από την κίνηση του υγρού.

Μετρήσεις από σεισμικά δεδομένα έδειξαν ότι ο πυρήνας του Άρη έχει ακτίνα μεταξύ 1.780 και 1.830 χιλιομέτρων (1.137 μίλια), η οποία είναι μάλλον μεγάλη – περισσότερο από το ήμισυ της πλανητικής ακτίνας των 3.390 χιλιομέτρων. Όμως, η διακύμανση του πλανήτη υποδηλώνει ότι αυτή η πυκνότητα δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη. Υπάρχουν διακυμάνσεις πυκνότητας στον πυρήνα που θα πρέπει επίσης να διερευνηθούν σε μελλοντική ανάλυση.

'Αρης πλανήτης — https://www.instagram.com/nasa

«Είναι ένα ιστορικό πείραμα», λέει ο αστρονόμος Sebastien Le Maistre στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Βελγίου. «Έχουμε ξοδέψει πολύ χρόνο και ενέργεια προετοιμάζοντας το πείραμα και προβλέποντας αυτές τις ανακαλύψεις. Ωστόσο, παρόλα αυτά, είμαστε ακόμη έκπληκτοι και βρισκόμαστε εν εξελίξει, δεν έχει τελειώσει, αφού το RISE έχει ακόμα πολλά να αποκαλύψει για τον Άρη».

Διάβασε επίσης:

Σχεδιάζεται το επόμενο αποτύπωμα που θα αφήσουν οι αστροναύτες στη Σελήνη

Οι σεληνιακές μπότες που θα φορέσουν οι αστροναύτες στις αποστολές Artemis θα πρέπει να προστατεύουν τους χρήστες τους από το δύσκολο έδαφος και τις ακραίες θερμοκρασίες, αλλά ο πιο αξιομνημόνευτος ρόλος τους θα είναι τα αποτυπώματα που θα αφήσουν πίσω τους. Πρόκειται για μια από τις πιο μόνιμες εικόνες της διαστημικής εποχής του Apollo μια πατημασιά στο γκρίζο και σκονισμένο έδαφος της σεληνιακής επιφάνειας. Ράβδοι συμπιεσμένου ρεγολίθου διατρέχουν οριζόντια τη διατομή της, σχηματισμένες από τις λαβές στη σόλα της μπότας του αστροναύτη Buzz Aldrin. Σήμερα, ως μία από τις πρώτες πατημασιές που άφησε ποτέ άνθρωπος σε έναν άλλο κόσμο, είναι ένα ισχυρό σύμβολο της ανθρώπινης προσπάθειας.

Η Nasa και οι εμπορικοί εταίροι της έχουν περάσει χρόνια σχεδιάζοντας και τελειοποιώντας τα υλικά για την επόμενη γενιά σεληνιακών μπότες.