Η χρήση πλαστικού συνεχίζει στα χάρτινα ποτήρια και αυτό σίγουρα δεν είναι βιώσιμο

Ίσως να μη γνωρίζεις πως ακόμη γίνεται χρήση πλαστικού σε χάρτινα ποτήρια. Πώς; Ένα στρώμα πλαστικού χρησιμοποιείται σε χάρτινα ποτήρια για να κρατά τα ζεστά ροφήματα και να μην καίνε το δέρμα. Όπως και τα χάρτινα καλαμάκια που χρησιμοποιήθηκαν για τη μείωση της χρήσης πλαστικών καλαμιών μιας χρήσης, τα χάρτινα ποτήρια μπορεί επίσης να είναι προβληματικά για το περιβάλλον. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Αυγούστου του περιοδικού Environmental Pollution διαπίστωσε ότι πολλά χάρτινα ποτήρια είναι επικαλυμμένα με μια λεπτή επίστρωση πλαστικού. Αυτό το στρώμα εμποδίζει τα υγρά να εισχωρήσουν στο χαρτί, αλλά μπορεί να βγάζει τοξικές ουσίες.

Στη μελέτη, μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία εξέτασε την επίδραση των ποτηριών μιας χρήσης από διαφορετικά υλικά στις προνύμφες του κουνουπιού πεταλούδας. Τα χάρτινα και πλαστικά κύπελλα τοποθετήθηκαν σε εύκρατο νερό ή ίζημα και αφέθηκαν να εκπλυθούν για έως και τέσσερις εβδομάδες. Στη συνέχεια, οι προνύμφες στεγάστηκαν σε ενυδρεία που είχαν το νερό ή τα ιζήματα που είχαν λερωθεί από χάρτινα και πλαστικά κύπελλα. Οι προνύμφες αναπτύχθηκαν λιγότερο στο ίζημα ανεξάρτητα από την πηγή μόλυνσης. Η έκθεση στο μολυσμένο νερό και από τους δύο τύπους κυπέλλων φάνηκε να εμποδίζει την ανάπτυξή τους. «Όλα τα ποτήρια επηρέασαν αρνητικά την ανάπτυξη των προνυμφών των κουνουπιών», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης και οικοτοξικολόγος και βιολόγος ψαριών Bethanie Carney Almroth σε μια δήλωση στο Popular Science.

Δεδομένου ότι το χαρτί δεν είναι ανθεκτικό ούτε στο νερό ούτε στο λίπος, το χαρτί που χρησιμοποιείται για τη συσκευασία τροφίμων και υγρών πρέπει να επεξεργάζεται με μια επίστρωση που προστατεύει το χαρτί και τον χρήστη από το εσωτερικό. Το πλαστικό φιλμ κατασκευάζεται συχνά από έναν τύπο βιοπλαστικού που ονομάζεται πολυλακτίδιο (PLA). Τα βιοπλαστικά παράγονται από ανανεώσιμες πηγές αντί για πολύ πιο συχνά χρησιμοποιούμενα ορυκτά καύσιμα. Το PLA παράγεται συνήθως από καλαμπόκι, μανιόκα ή ζαχαροκάλαμο και ενώ συχνά πιστεύεται ότι είναι βιοδιασπώμενο, αυτή η μελέτη δείχνει ότι μπορεί να είναι ακόμα τοξικό. «Τα βιοπλαστικά δεν διασπώνται αποτελεσματικά όταν καταλήγουν στο περιβάλλον, στο νερό. Μπορεί να υπάρχει κίνδυνος το πλαστικό να παραμείνει στη φύση και τα μικροπλαστικά που προκύπτουν να καταποθούν από ζώα και ανθρώπους, όπως κάνουν και άλλα πλαστικά. Τα βιοπλαστικά περιέχουν τουλάχιστον τόσες χημικές ουσίες όσο το συμβατικό πλαστικό», λέει ο Carney Almroth.

Ορισμένες από τις χημικές ουσίες στα πλαστικά είναι γνωστό ότι είναι τοξικές, ενώ άλλες είναι ακόμα άγνωστες. Σύμφωνα με την ομάδα, το χαρτί παρουσιάζει δυνητικό κίνδυνο για την υγεία σε σύγκριση με άλλα υλικά και γίνεται πιο κοινό καθώς η κοινωνία απομακρύνεται από τα πλαστικά και οι άνθρωποι εκτίθενται στις χημικές ουσίες του πλαστικού μέσω της επαφής με τα τρόφιμα. Η ομάδα δεν έκανε χημική ανάλυση για να δει ποιες ουσίες είχαν εκπλυθεί από τα χάρτινα κύπελλα και μέσα στο νερό και κατέστρεψαν τις προνύμφες, αλλά υποψιάζονται ότι ήταν ένα μείγμα διαφόρων χημικών ουσιών. Το αποτύπωμα άνθρακα των επαναχρησιμοποιήσιμων πλαστικών ποτηριών είναι δύσκολο να εντοπιστεί και οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν είναι καλύτεροι από την άποψη της χημικής έκπλυσης σε σύγκριση με τους ομολόγους τους που μπορούν να απορριφθούν. Ορισμένες εκτιμήσεις βρίσκουν ότι ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι πρέπει να χρησιμοποιείται μεταξύ 20 και 100 φορές για να αντισταθμίσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με ένα ποτήρι μιας χρήσης, λόγω της υψηλής ποσότητας ενέργειας που απαιτείται για να γίνουν αυτές οι δημοφιλείς επιλογές ανθεκτικές και του ζεστού νερού που απαιτείται για να διατηρηθεί. Ωστόσο, αυτές οι επαναχρησιμοποιούμενες επιλογές διαρκούν περισσότερο και έχουν καλύτερες δυνατότητες να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις των ποτηριών μιας χρήσης. «Όταν τα προϊόντα μιας χρήσης έφτασαν στην αγορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έγιναν μεγάλες εκστρατείες για να μάθουν τους ανθρώπους να πετούν τα προϊόντα, ήταν αφύσικο για εμάς! Τώρα πρέπει να γυρίσουμε πίσω και να απομακρυνθούμε από τον τρόπο ζωής μιας χρήσης. Είναι καλύτερα να έχετε μαζί σας τη δική σας κούπα όταν αγοράζετε καφέ take away. Ή οπωσδήποτε, αφιερώστε λίγα λεπτά, καθίστε και πιείτε τον καφέ σας από μια πορσελάνινη κούπα», είπε ο Carney Almroth.

Επί του παρόντος, τα Ηνωμένα Έθνη εργάζονται για να διαπραγματευτούν μια δεσμευτική συμφωνία για τον τερματισμό της εξάπλωσης των πλαστικών. Ο Carney Almroth είναι μέλος ενός συμβουλίου επιστημόνων που ονομάζεται Συνασπισμός Επιστημόνων για μια Συνθήκη Αποτελεσματικών Πλαστικών (SCEPT) που συνεισφέρει ενημερωμένα επιστημονικά στοιχεία σε αυτές τις διαπραγματεύσεις. Η SCEPT ζητά ταχεία κατάργηση των περιττών και προβληματικών πλαστικών, καθώς και πρόσθετη επαγρύπνηση για να αποφευχθούν τα επαναλαμβανόμενα λάθη της αντικατάστασης ενός κακού προϊόντος με ένα άλλο.

Διάβασε επίσης:

Φύκια και βακτήρια: Τα νέα φυσικά υλικά που θα αλλάξουν τον τρόπο κατασκευής των οικιακών αγαθών

Καθώς η εποχή του «fast fashion» και στα έπιπλα φαίνεται να φθίνει και οι καταναλωτές επικεντρώνονται περισσότερο στη βιωσιμότητα και στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων τους, οι εταιρείες οικιακών ειδών έχουν αρχίσει να καινοτομούν για να βρουν νέα υλικά και διαδικασίες για να κάνουν τα προϊόντα τους πιο φιλικά προς το περιβάλλον.

Ενώ υλικά όπως το οργανικό βαμβάκι και το ξύλο βιώσιμης προέλευσης είναι ευρέως γνωστά, μια σειρά από νέα και απροσδόκητα υλικά που προέρχονται από τη φύση έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν τον τρόπο κατασκευής των οικιακών αγαθών.

Εδώ θα διαβάσεις λεπτομέρειες για τα νέα φυσικά υλικά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ