Υπάρχουν φαντάσματα; Η επιστήμη και η θεωρία του Αϊνστάιν δίνουν την απάντηση
Αν αναρωτιέσαι αν υπάρχουν φαντάσματα, το μόνο που μπορούμε να σου πούμε με σιγουριά είναι ότι δεν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις είτε ότι υπάρχουν, είτε όχι.
Αν πιστεύεις στα φαντάσματα, δεν είσαι η μόνη. Οι πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο πιστεύουν σε πνεύματα που επιβιώνουν του θανάτου για να ζήσουν σε ένα άλλο συμπάν, μία άλλη διάσταση. Στην πραγματικότητα, τα φαντάσματα είναι από τα πιο ευρέως πιστευτά παραφυσικά φαινόμενα: Εκατομμύρια άνθρωποι ενδιαφέρονται για τα φαντάσματα και χιλιάδες διαβάζουν καθημερινά ιστορίες φαντασμάτων στο Reddit.
Η ιδέα ότι οι νεκροί παραμένουν μαζί μας στο πνεύμα είναι αρχαία και εμφανίζεται σε αμέτρητες ιστορίες, από τη Βίβλο μέχρι τον «Μάκβεθ». Η πίστη στα φαντάσματα αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου πλέγματος συναφών παραφυσικών πεποιθήσεων, όπως η εμπειρία κοντά στο θάνατο, η ζωή μετά το θάνατο και η επικοινωνία με τα πνεύματα. Η πίστη αυτή προσφέρει σε πολλούς ανθρώπους παρηγοριά. Εξάλλου ποιος δεν θέλει να πιστεύει ότι τα αγαπημένα αλλά αποθανόντα αγαπημένα του πρόσωπα δεν μας προσέχουν ή δεν είναι μαζί μας σε στιγμές ανάγκης;
Οι άνθρωποι προσπαθούσαν ή ισχυρίζονταν ότι επικοινωνούσαν με τα πνεύματα εδώ και αιώνες, στη βικτοριανή Αγγλία, για παράδειγμα, ήταν της μόδας για τις κυρίες της ανώτερης τάξης να διοργανώνουν συνεδρίες στα σαλόνια τους μετά το τσάι με τους φίλους τους. Λέσχες φαντασμάτων αφιερωμένες στην αναζήτηση φανταστικών στοιχείων σχηματίστηκαν σε πανεπιστήμια υψηλού κύρους, όπως το Κέιμπριτζ και η Οξφόρδη, και το 1882 ιδρύθηκε η πιο εξέχουσα οργάνωση, η Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών (Society for Psychical Research). Στην Αμερική στα τέλη του 1800, πολλά μέντιουμ ισχυρίστηκαν ότι μιλούσαν με τους νεκρούς αλλά αργότερα αποκαλύφθηκαν ως απάτες από σκεπτικιστές ερευνητές.
Η επιστήμη και η λογική των φαντάσματων
Μια δυσκολία στην επιστημονική αξιολόγηση των φαντασμάτων είναι ότι μια εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία φαινομένων αποδίδεται σε φαντάσματα, από μια πόρτα που κλείνει μόνη της, μέχρι κλειδιά που λείπουν, μέχρι μια κρύα περιοχή σε έναν διάδρομο, μέχρι ένα όραμα ενός νεκρού συγγενή.
Όταν οι κοινωνιολόγοι Dennis και Michele Waskul πήραν συνεντεύξεις από ανθρώπους που βίωσαν φαντάσματα για το βιβλίο τους του 2016 «Ghostly Encounters: The Hauntings of Everyday Life» (Temple University Press) διαπίστωσαν ότι «πολλοί συμμετέχοντες δεν ήταν σίγουροι ότι είχαν συναντήσει φάντασμα και παρέμεναν αβέβαιοι ότι τέτοια φαινόμενα ήταν καν δυνατά, απλώς και μόνο επειδή δεν είδαν κάτι που να προσεγγίζει τη συμβατική εικόνα ενός «φαντάσματος». Αντιθέτως, πολλοί από τους ερωτηθέντες μας ήταν απλώς πεπεισμένοι ότι είχαν βιώσει κάτι αλλόκοτο, κάτι ανεξήγητο, εξαιρετικό, μυστηριώδες ή απόκοσμο».
Έτσι, πολλοί άνθρωποι που καταγράφουν ότι ισχυρίζονται ότι είχαν μια φανταστική εμπειρία δεν είδαν απαραίτητα κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι θα αναγνώριζαν ως κλασικό «φάντασμα», και στην πραγματικότητα μπορεί να είχαν εντελώς διαφορετικές εμπειρίες των οποίων το μόνο κοινό στοιχείο είναι ότι δεν μπορούσαν να εξηγηθούν εύκολα.
Η προσωπική εμπειρία είναι ένα πράγμα, αλλά η επιστημονική απόδειξη είναι ένα άλλο θέμα. Μέρος της δυσκολίας στη διερεύνηση των φαντασμάτων είναι ότι δεν υπάρχει ένας καθολικά συμφωνημένος ορισμός για το τι είναι ένα φάντασμα. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι πνεύματα των νεκρών που για οποιονδήποτε λόγο «χάνονται» στο δρόμο τους προς την άλλη πλευρά άλλοι ισχυρίζονται ότι τα φαντάσματα είναι αντιθέτως τηλεπαθητικές οντότητες που προβάλλονται στον κόσμο από το μυαλό μας.
Άλλοι πάλι δημιουργούν τις δικές τους ειδικές κατηγορίες για διαφορετικούς τύπους φαντασμάτων, όπως τα poltergeists, τα υπολειμματικά στοιχειώματα, τα ευφυή πνεύματα και οι άνθρωποι των σκιών. Φυσικά, όλα αυτά είναι επινοημένα, όπως οι εικασίες για τις διαφορετικές φυλές νεράιδων ή δράκων: υπάρχουν τόσα είδη φαντασμάτων όσα θέλεις να υπάρχουν.
Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις που ενυπάρχουν στις ιδέες για τα φαντάσματα. Για παράδειγμα, είναι τα φαντάσματα υλικά ή όχι; Είτε μπορούν να κινούνται μέσα από στερεά αντικείμενα χωρίς να τα ενοχλούν, είτε μπορούν να κλείνουν πόρτες και να πετούν αντικείμενα σε όλο το δωμάτιο, να περνούν μέσα από τοίχους. Σύμφωνα με τη λογική και τους νόμους της φυσικής, είναι το ένα ή το άλλο. Αν τα φαντάσματα είναι ανθρώπινες ψυχές, γιατί εμφανίζονται ντυμένα και με άψυχα αντικείμενα όπως καπέλα, μπαστούνια και φορέματα – για να μην αναφέρουμε τις πολλές αναφορές για τρένα, αυτοκίνητα και άμαξες-φαντάσματα;
Αν τα φαντάσματα είναι τα πνεύματα εκείνων των οποίων οι θάνατοι δεν έχουν εξιχνιαστεί, γιατί υπάρχουν ανεξιχνίαστοι φόνοι, αφού λέγεται ότι τα φαντάσματα επικοινωνούν με ψυχικά μέντιουμ και θα έπρεπε να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τους δολοφόνους τους για την αστυνομία; Τα ερωτήματα συνεχίζονται και συνεχίζονται και σχεδόν κάθε ισχυρισμός για τα φαντάσματα εγείρει λογικούς λόγους για να τον αμφισβητήσει κανείς.
Σχεδόν όλοι οι κυνηγοί φαντασμάτων ισχυρίζονται ότι είναι επιστημονικοί ερευνητές και οι περισσότεροι δίνουν αυτή την εντύπωση επειδή χρησιμοποιούν επιστημονικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, όπως μετρητές Geiger, ανιχνευτές ηλεκτρομαγνητικών πεδίων (EMF), ανιχνευτές ιόντων, κάμερες υπερύθρων και ευαίσθητα μικρόφωνα. Ωστόσο, κανένας από αυτόν τον εξοπλισμό δεν έχει αποδειχθεί ποτέ ότι μπορεί να ανιχνεύσει πραγματικά φαντάσματα. Για αιώνες, οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι φλόγες γίνονταν μπλε στην παρουσία φαντασμάτων.
Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο λόγος που δεν έχει αποδειχθεί η ύπαρξη φαντασμάτων είναι ότι απλώς δεν διαθέτουμε την κατάλληλη τεχνολογία για να βρούμε ή να ανιχνεύσουμε τον κόσμο των πνευμάτων. Αλλά και αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό: είτε τα φαντάσματα υπάρχουν και εμφανίζονται στον συνηθισμένο φυσικό μας κόσμο, είτε όχι. Αν τα φαντάσματα υπάρχουν και μπορούν να ανιχνευθούν ή να καταγραφούν επιστημονικά, τότε θα έπρεπε να βρούμε αδιάσειστες αποδείξεις γι’ αυτό – αλλά δεν βρίσκουμε. Με τόσες πολλές βασικές αντιφατικές θεωρίες – και με τόσο λίγη επιστήμη που ασχολήθηκε με το θέμα – δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι παρά τις προσπάθειες χιλιάδων κυνηγών φαντασμάτων στην τηλεόραση και αλλού εδώ και δεκαετίες, δεν έχει βρεθεί ούτε ένα σκληρό αποδεικτικό στοιχείο για φαντάσματα. Και, φυσικά, με την πρόσφατη ανάπτυξη των «εφαρμογών φαντασμάτων» για smartphones, είναι πιο εύκολο από ποτέ να δημιουργηθούν φαινομενικά τρομακτικές εικόνες και να μοιραστούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθιστώντας το διαχωρισμό της πραγματικότητας από τη φαντασία ακόμη πιο δύσκολο για τους ερευνητές φαντασμάτων.
Γιατί πολλοί πιστεύουν
Οι περισσότεροι άνθρωποι που πιστεύουν στα φαντάσματα το κάνουν λόγω κάποιας προσωπικής εμπειρίας, μεγάλωσαν σε ένα σπίτι όπου η ύπαρξη (φιλικών) πνευμάτων θεωρούνταν δεδομένη, για παράδειγμα, ή είχαν κάποια εκνευριστική εμπειρία σε μια ξενάγηση φαντασμάτων ή σε ένα τοπικό στοιχειό. Υποστηρίζεται ευρέως ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν πρότεινε μια επιστημονική βάση για την πραγματικότητα των φαντασμάτων, βασισμένη στον Πρώτο Νόμο της Θερμοδυναμικής: Αν η ενέργεια δεν μπορεί να δημιουργηθεί ή να καταστραφεί αλλά μόνο να αλλάξει μορφή, τι συμβαίνει με την ενέργεια του σώματός μας όταν πεθαίνουμε; Θα μπορούσε αυτή με κάποιο τρόπο να εκδηλωθεί ως φάντασμα;
Μοιάζει με μια λογική υπόθεση μέχρι να εμβαθύνεις λίγο στη βασική φυσική. Η απάντηση είναι πολύ απλή και καθόλου μυστηριώδης. Αφού πεθάνει ένας άνθρωπος, η ενέργεια στο σώμα του πηγαίνει εκεί που πηγαίνει η ενέργεια όλων των οργανισμών μετά το θάνατο: στο περιβάλλον. Η ενέργεια απελευθερώνεται με τη μορφή θερμότητας, και το σώμα μεταφέρεται στα ζώα που μας τρώνε (δηλαδή στα άγρια ζώα, αν μείνουμε άταφοι, ή στα σκουλήκια και τα βακτήρια, αν μας θάψουν), και στα φυτά που μας απορροφούν. Δεν υπάρχει σωματική «ενέργεια» που επιβιώνει του θανάτου για να ανιχνευθεί με τις δημοφιλείς συσκευές κυνηγιού φαντασμάτων.
Αν τα φαντάσματα είναι αληθινά και αποτελούν κάποιο είδος άγνωστης ακόμη ενέργειας ή οντότητας, τότε η ύπαρξή τους (όπως όλες οι άλλες επιστημονικές ανακαλύψεις) θα ανακαλυφθεί και θα επαληθευτεί από επιστήμονες μέσω ελεγχόμενων πειραμάτων και όχι από κυνηγούς φαντασμάτων του Σαββατοκύριακου που περιφέρονται γύρω από εγκαταλελειμμένα, υποτίθεται στοιχειωμένα σπίτια στο σκοτάδι αργά τη νύχτα με κάμερες και φακούς.
Αλλά τελικά, το κυνήγι φαντασμάτων δεν έχει να κάνει καθόλου με τις αποδείξεις. Αντίθετα, πρόκειται για τη διασκέδαση με φίλους και μέλη της οικογένειας, την αφήγηση ιστοριών και την απόλαυση του να προσποιείσαι ότι ψάχνεις στην άκρη του αγνώστου. Εξάλλου, όλοι αγαπούν μια καλή ιστορία φαντασμάτων.
Διάβασε επίσης:
Chris Evans – Ana de Armas πρωταγωνιστούν στη ρομαντική κομεντί δράσης «Ghosted»
Στο «Ghosted» του Apple Tv+ η Ana de Armas είναι μια δολοφονική κατάσκοπος, και ο Chris Evans ένας αθώος αγρότης που μπλέκεται στη δράση, σε μια ταινία υπερβολικά υπερβολική και μπερδεμένη για να εκμεταλλευτεί τη χημεία των πρωταγωνιστών της, που καταφέρνει όμως να ξεφύγει από την πεπατημένη των romantic comedies.
Η ρομαντική κωμωδία δράσης είχε ανέκαθεν μια αναπνευστικά πρόθυμη να ικανοποιήσει, υπερβολική ποιότητα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα είδος που ίσως είναι δύσκολο να αρέσει. Σε εμάς αρέσει και θεωρούμε απαραίτητη την ύπαρξη ταινιών αυτού του είδους. Σε μια ρομαντική κωμωδία που περιέχει και δράση, όπως το «Romancing the Stone» ή το «Out of Sight» ή το «True Lies» ή το νέο sequel του «Murder Mystery», η δράση είναι το ρομάντζο – έτσι συνδέονται οι χαρακτήρες. Ένας τρόπος με τον οποίο η φόρμα επεκτείνει το vintage screwball του Hollywood είναι ότι τείνει να αφορά ζευγάρια που αντιπαθούν τόσο πολύ ο ένας τον άλλον, ώστε μόνο με το να ενωθούν σε υπερβολικές καταστάσεις που κινδυνεύουν μπορούν να λιώσουν τον πάγο. Αλλά υπάρχουν και ταινίες όπως το «Mr. & Mrs. Smith», όπου ο έρωτας στριμώχνεται ανάμεσα σε αυτοκινητιστικό χάος τόσο επιθετικό που είναι για «γέλια», και το υπερβολικό του όλου πράγματος γίνεται σαν ένα από εκείνα τα πειράματα σύντηξης fast-food.
Το «Ghosted» σε σκηνοθεσία του Dexter Fletcher και σενάριο τεσσάρων σεναριογράφων -(Rhett Reese, Chris McKenna, Erik Sommers, Paul Wernick) είναι μια ρομαντική κωμωδία δράσης που ξεκινάει ανάλαφρα και αέρινα αλλά μετατρέπεται, πριν το καταλάβεις, σε ένα θέαμα υπερβολής.
Δες εδώ τι είναι η ρομαντική κομεντί δράσης «Ghosted»
|
Ακολούθησε το TheIssue.gr στο Google News και μάθε πρώτη όλα τα νέα!
|
