#pamecinema: Ο Joaquin Phoenix έρχεται με την οσκαρική ερμηνεία του

Η τρίωρη επιστροφή του Ari Aster με τον Joaquin Phoenix , η ήσυχή επιστροφή του κομψού σινεμά του Terence Davis, μια γαλλική ταινία γαστρονομικού ενδιαφέροντος και μία ταινία κινουμένων σχεδίων για κάτι αβγά που μιλάνε έρχονται στις κινηματογραφικές αίθουσες και μας περιμένουν.

O Mπο Φοβάται (Beau is Afraid)

Η οδύσσεια ενός αγχωτικού άντρα που ξεκινάει ένα σουρεαλιστικό ταξίδι επιστροφής στο πατρικό του, όταν πεθαίνει ξαφνικά και βίαια η μητέρα του, αποτελεί το υλικό για τη νέα ταινία του Άρι Άστερ, ένα αξιοπερίεργο κράμα (μη) κωμωδίας, υπερρεαλιστικών στοιχείων, (πρωτοεπίπεδου) φροϋδισμού και υπαρξιακού τρόμου που δεδομένα θα διχάσει και πιθανότατα θα απογοητεύσει όσους περιμένουν ένα φιλμ «αναβαθμισμένου τρόμου», σαν τη «Διαδοχή» και το «Μεσοκαλόκαιρο»

Ευλογία (Benediction)

H ιστορία του Βρετανού ποιητή Ζίγκφριντ Σασούν, ενός ανθρώπου που πολέμησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και, μέσα από το έργο του, απέδωσε την φρίκη του πεδίου μάχης και στηλίτευσε τον πατριωτισμό «εκ του ασφαλούς» των κυβερνόντων, ενώ ταυτόχρονα πάλευε για την αποδοχή της σεξουαλικής ταυτότητάς του.

Είναι φορές που αισθάνεσαι ότι το σινεμά που κάνει ο Τέρενς Ντέιβις δυσκολεύεται να βρει τη θέση του ανάμεσα σε φεστιβαλικές προκλήσεις και ταινίες «ντουντούκας» με arthouse περίβλημα, έτσι νηφάλιο και πράο που είναι. Ας ελπίσουμε η πιο πρόσφατη ταινία του να προσελκύσει κάποιο μέρος του κοινού, όπως είχε καταφέρει το «Βαθύ Μπλε του Έρωτα» κι ας μην έχει το πρωταγωνιστικό του δίδυμο για κράχτη.

Στα Ίχνη του Δολοφόνου (Το Catch a Killer)

Mια αστυνομικός που παλεύει με τους δαίμονες του παρελθόντος, αναλαμβάνει να διαλευκάνει την υπόθεση ενός άγριου εγκλήματος και να οδηγήσει στη δικαιοσύνη τον δολοφόνο.

Oι «Ιστορίες για Αγρίους» υπήρξαν από τις πιο αγαπητές ταινίες έναρξης των Νυχτών Πρεμιέρας, έκοψαν κι αρκετά εισιτήρια όταν βγήκαν σε κανονική διανομή στις αίθουσες, μα πήρε οχτώ χρόνια στον σκηνοθέτη της Νταμιάν Σιφρόν να γυρίσει τη δεύτερη ταινία του. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα αγγλόφωνο αστυνομικό θρίλερ με την Σεϊλίν Γούντλεϊ και τον Μπεν Μέντελσον.

Mάλιστα, Σεφ (Kitchen Brigade)

Η Κάθυ είναι μια σαραντάρα ανερχόμενη βοηθός σεφ. Πάνω που είναι έτοιμη να εκπληρώσει το όνειρό της και να ανοίξει το δικό της εστιατόριο υψηλής γαστρονομίας, τα πράγματα στραβώνουν. Αντιμετωπίζοντας οικονομικές δυσκολίες, η Κάθυ αναγκάζεται να δεχτεί μια δουλειά στην κουζίνα μιας δομής για ανήλικους, ασυνόδευτους μετανάστες.

Η Οντρέ Λαμί και ο Φρανσουά Κλουζέ πρωταγωνιστούν σε μια γαστρονομική δραμεντί που ενσωματώνει στη συνταγή το προσφυγικό ζήτημα.

Λουνάνα, ένα Γιάκ μέσα στην Τάξη (Lunana, A Yak in the Classroom)

Ένας νεαρός δάσκαλος oνειρεύεται να γίνει ποπ σταρ και να μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Αντ’ αυτού παίρνει μετάθεση σε ένα μικρό χωριό, τη Λουνάνα, στα υψίπεδα των Ιμαλάιων, χωρίς νερό, ρεύμα και ανέσεις. Μόνο που εκεί τού αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος και τι σημαίνει να είσαι πραγματικά μέλος μιας κοινωνίας.

Η μία και μοναδική υποψηφιότητα του Μπουτάν στα Όσκαρ έρχεται με αρκετή καθυστέρηση στις ελληνικές αίθουσες παρέα με τα τρυφερά μηνύματά της.

Kάτσε στ’ Αβγά σου (Little Eggs)

Ο χαριτωμένος κόκορας Τότο και η αγαπημένη του πουλάδα Ντι είναι οι περήφανοι γονείς δύο μικρών αβγών, της Λούσι και του Μαξ, τα οποία έχουν την ιδιαιτερότητα να χρυσίζουν. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που κάποιοι συλλέκτες σπάνιων αυγών τα αρπάζουν και τα παίρνουν μαζί τους μέχρι το Κονγκό.

Καλομάθαμε με «Suzume» και «Super Mario», επιστροφή στα ανυπόληπτα animation, με το φιλμ της τρέχουσας εβδομάδας να μας έρχεται από το Μεξικό.

Διάβασε επίσης:

Beau Is Afraid:Η δυσλειτουργική σχέση του Joaquin Phoenix με τη μάνα του είναι για Oscar

O Joaquin Phoenix υποδύεται τον Beau Wassermann, τον χαρακτήρα που δίνει το όνομά του στην τρίτη ταινία του Ari Aster, και πραγματικά τα δίνει όλα σε μια ερμηνεία εκπληκτικής έντασης. Ο Beau ζει δίπλα σε ένα μαγαζί με peep show που ονομάζεται Ejectus Erectus και κάποια στιγμή ενημερώνεται από έναν γιατρό ότι οι αφύσικα διογκωμένοι όρχεις του προκαλούν ανησυχία, κάτι που είναι μόνο μία από τις πολλές ενδείξεις ότι αυτός ο τύπος χρειάζεται επειγόντως βοήθεια.

Οι τρεις ώρες διαρκείας της ταινίας θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι υπερβολικές και θα είχε δίκιο γιατί το «Beau Is Afraid» θα μπορούσε να πει κανείς ότι πάσχει από την ίδια υπερβολή και «τέντωμα», το εγχείρημα τείνει να τριγυρνά περιπλανώμενο σε παράξενες παρακάμψεις διαφορετικής αποτελεσματικότητας, πριν φτάσει σε μια υπέροχα υπερώριμη οπερατική κορύφωση που εξυψώνεται από την Patti LuPone. Αλλά ακόμη κι αν ο ρυθμός της είναι άνισος, πρόκειται για μια ταινία με αναμφισβήτητα εντυπωσιακά μεγάλα σκαμπανεβάσματα.

Αντίστοιχη με τη διαβολικά ευφάνταστη διπλή ταινία που ανέδειξε τον Aster στον κινηματογραφικό χάρτη, τα «Hereditary» και «Midsommar», αλλά και μια σημαντική απόκλιση σε πιο περιπετειώδη εδάφη, η νέα του ταινία ανταλλάσσει τον ενστικτώδη αντίκτυπο του σπαρακτικού τρόμου με τη μανιακή σκοτεινή κωμωδία σε μια συχνά μεθυστική δίνη οιδιπόδειας αγωνίας, παράνοιας και σύγχυσης. Είναι το είδος της τρελής οικογενειακής υπόθεσης που μόνο ένας σκηνοθέτης με αναγνωρισμένο δημιουργικό ταλέντο θα μπορούσε να κάνει, πράγμα που εξηγεί γιατί ο Aster το ανέλαβε τώρα, παρόλο που το αρχικό σενάριο προϋπήρχε των προηγούμενων ταινιών του.

Δες εδώ την κριτική της νέας ταινίας του Joaquin Phoenix

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ