Οι λόγοι που η βραδινή άσκηση βοηθά όσους έχουν σάκχαρο
Η απογευματινή ή βραδινή άσκηση έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη κάτι που δεν ισχύει για τις πρωινές προπονήσεις.
Η άσκηση κατά τις απογευματινές ή βραδινές ώρες μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, σύμφωνα με νέα έρευνα. Οι άνθρωποι που γυμνάζονται το απόγευμα ή το βράδυ είχαν μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη, σε σύγκριση με άτομα που έχουν άλλη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Φαίνεται ότι οι πρωινές ρουτίνες άσκησης δεν είχαν επίδραση στην αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η γυμναστική το απόγευμα ή το βράδυ μπορεί να συμβάλει στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη -και με τη σειρά της στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα- σε σύγκριση με τη λήψη άλλης κίνησης κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetologia, είχε ως στόχο να διερευνήσει περαιτέρω τη σχέση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και της μεταβολικής υγείας. Πιο συγκεκριμένα το χρονοδιάγραμμα αυτής της σωματικής δραστηριότητας και τα διαλείμματα που γίνονται κατά τη διάρκεια της καθιστικής συμπεριφοράς.
«Ο συγχρονισμός των διαφόρων πραγμάτων που κάνουμε με την ημέρα μας, όπως το φαγητό ή η άσκηση, αρχίζει να αναγνωρίζεται ως σημαντικός παράγοντας για τη συνολική μας υγεία», δήλωσε στο Health η Katie Page, MD, μία από τις διευθύντριες του ερευνητικού ινστιτούτου διαβήτη και παχυσαρκίας στο Keck Medicine του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, η οποία δεν συμμετείχε στη νέα έρευνα. «Δεν είναι μόνο ο χρόνος που τρώμε, αλλά και ο χρόνος που γυμναζόμαστε και το πότε είμαστε σωματικά δραστήριοι που μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο».
Μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη και απογευματινή άσκηση
Για τη μελέτη, οι ερευνητές από την Ολλανδία χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη μελέτη Netherlands Epidemiology of Obesity (NEO), η οποία σχεδιάστηκε για να διερευνήσει ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Όλοι οι συμμετέχοντες -μεταξύ 2008 και 2012- ζούσαν στην Ολλανδία και ήταν άνδρες και γυναίκες ηλικίας 45 έως 65 ετών.
Περισσότεροι από 6.600 συμμετέχοντες κλήθηκαν να συμμετάσχουν στη μελέτη. Ορισμένοι είχαν αυτοαναφερόμενο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) 27 kg/m2 ή υψηλότερα, ένα εύρος που περιλαμβάνει άτομα που είναι υπέρβαρα ή έχουν παχυσαρκία, άλλοι είχαν ένα εύρος ΔΜΣ ώστε να αντιπροσωπεύουν τον γενικό πληθυσμό των Κάτω Χωρών. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε φυσικές εξετάσεις, αιμοληψίες, ερωτηματολόγια και μαγνητικές τομογραφίες- σε ορισμένους δόθηκε επίσης επιταχυνσιόμετρο και όργανο παρακολούθησης του καρδιακού ρυθμού για την παρακολούθηση των επιπέδων δραστηριότητας.
Μετά την προσαρμογή για μεταβλητές (ηλικία, φύλο, εθνικότητα), οι ερευνητές διαπίστωσαν συσχέτιση μεταξύ της αντίστασης στην ινσουλίνη και του χρόνου της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας (MVPA) ενός ατόμου. Για όσους έκαναν το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητάς τους κατά τις απογευματινές και βραδινές ώρες (από τις 12 μ.μ. έως τις 12 π.μ., ή μεταξύ μεσημεριού και μεσάνυχτα), η αντίσταση στην ινσουλίνη μειώθηκε κατά 18% και 25%, αντίστοιχα, σε σύγκριση με όσους έκαναν ομοιόμορφα ποσά άσκησης ή κίνησης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η άσκηση κατά τις πρωινές ώρες, ωστόσο, δεν είχε καμία επίδραση στην αντίσταση στην ινσουλίνη.
Το συνολικό ποσό των ενεργειακών δαπανών ενός ατόμου για σωματική δραστηριότητα (PAEE) -και συγκεκριμένα η MVPA- είχε επίσης επίδραση στην περιεκτικότητα σε ηπατικό λίπος και στην αντίσταση στην ινσουλίνη. Τα άτομα που είχαν συνολικά περισσότερη κίνηση, ανεξάρτητα από το πόσο χρόνο περνούσαν καθιστικά ή πόσα διαλείμματα καθιστικής δραστηριότητας έκαναν, είχαν μειωμένη περιεκτικότητα σε ηπατικό λίπος και μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η σημασία της διατήρησης της αντίστασης στην ινσουλίνη σε χαμηλά επίπεδα
Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας. Βοηθά τη γλυκόζη ή το σάκχαρο στο αίμα να εισέλθει στα κύτταρα του σώματός, όπου χρησιμοποιείται για ενέργεια. Η αντίσταση στην ινσουλίνη, λοιπόν, συμβαίνει όταν τα κύτταρα του σώματός δεν ανταποκρίνονται καλά στην ινσουλίνη και δεν μπορούν να προσλάβουν εύκολα γλυκόζη. Εάν η αντίσταση στην ινσουλίνη παραμένει υψηλή, το πάγκρεας πρέπει να εργάζεται κάνοντας υπερωρίες για να παράγει περισσότερη ινσουλίνη ώστε να βοηθήσει τη γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα του σώματος. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2, καταστάσεις στις οποίες ο οργανισμός έχει υψηλότερα από το φυσιολογικό επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
«Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να είναι πρόδρομος του διαβήτη», δήλωσε στο Health ο Richard Siegel, MD, συνδιευθυντής του κέντρου εξωτερικών ιατρείων διαβήτη και λιπιδίων στο Tufts Medical Center. «Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, η σύνθεση του σώματος αλλάζει και αυτό μπορεί στην πραγματικότητα να συμβάλει στην αντίσταση στην ινσουλίνη». Οι νεότεροι άνθρωποι με παχυσαρκία ή όσοι λαμβάνουν ορισμένα είδη φαρμάκων, όπως τα κορτικοστεροειδή, μπορεί επίσης να εμφανίσουν αντίσταση στην ινσουλίνη. Η σωματική δραστηριότητα, ωστόσο, επιτρέπει στο σώμα να χρησιμοποιεί καλύτερα το σάκχαρο του αίματος και μπορεί να παίξει ρόλο στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη.
«Η γλυκόζη που συνήθως κυκλοφορεί στο αίμα και μετακινείται στους μυς και καταναλώνεται από τους μυς όταν ασκείστε, οπότε στην πραγματικότητα βελτιώνει την αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης και επιτρέπει στη γλυκόζη να εισέλθει στους μυς όπου χρησιμοποιείται ως πηγή ενέργειας», δήλωσε ο Dr. Page. «Βελτιώνει την ικανότητα της ινσουλίνης να κάνει τη δουλειά της».
Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να συστήσουμε συγκεκριμένους χρόνους προπόνησης
Αν και τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι τα άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να επωφεληθούν από τις απογευματινές ή βραδινές προπονήσεις, οι ερευνητές λένε ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε αν τα αποτελέσματα μπορούν να γενικευτούν σε άλλες ηλικιακές ομάδες και χώρες.
Οποιαδήποτε άσκηση ανά πάσα στιγμή είναι ωφέλιμη
Οι ερευνητές και άλλοι ειδικοί συμφωνούν ότι ο χρόνος της άσκησης είναι λιγότερο σημαντικός από το να έχετε επιπλέον κίνηση γενικά. Αυτό σημαίνει, ότι οι πρωινοί άνθρωποι πιθανότατα δεν χρειάζεται να αναθεωρήσουν εντελώς τη ρουτίνα τους. Συμπέρασμα: Ενώ ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να επωφεληθούν από τις βραδινές προπονήσεις, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν όλοι θα επωφεληθούν. «Η ενσωμάτωση της άσκησης όποτε αυτό εξυπηρετεί το πρόγραμμα του συγκεκριμένου ατόμου είναι το κλειδί», δήλωσε ο Dr. Page. «Μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική σε ορισμένες χρονικές στιγμές για κάποιους ανθρώπους, αλλά νομίζω ότι η προσπάθεια να δουλέψετε με το δικό σας πρόγραμμα είναι πιθανώς, σε ατομική περίπτωση, το πιο σημαντικό πράγμα».
Διάβασε επίσης:
Το πρόσωπό σου ιδρώνει το καλοκαίρι; Ανακάλυψε πώς μπορείς να το αντιμετωπίσεις
Αν ο τίτλος αυτού του άρθρου σου θύμισε κάτι ή μήπως το είδες τη στιγμή που σκούπιζες το πρόσωπο σου από τον ιδρώτα που έτρεχε; Υποθέτουμε ότι γνωρίζεις τις απογοητεύσεις του να ιδρώνεις και να χύνονται κουβάδες από το πρόσωπό σου το καλοκαίρι. Πρώτα αισθάνεσαι λίγο να ζεσταίνεσαι, στη συνέχεια ιδρώτας συγκεντρώνεται στο μέτωπό σου και πριν περάσει πολύς καιρός, ο ιδρώτας τρέχει στα μάγουλά σου και στάζει. Είναι δυσάρεστο. Είναι ενοχλητικό. Είναι μια σκέτη κόλαση.
Ο ιδρώτας στο πρόσωπο είναι ένα αρκετά συνηθισμένο αίνιγμα. Το πρόσωπό είναι γεμάτο με ιδρωτοποιούς αδένες που βγάζουν υγρασία όταν έχει ζέστη για να μας βοηθήσουν να παραμείνουμε δροσεροί η διαδικασία αυτή ονομάζεται θερμορύθμιση. Βασικά, όλοι βιώνουν τον ιδρώτα στο πρόσωπο σε κάποιο βαθμό, είναι απλώς το τίμημα που πληρώνουμε για να απολαμβάνουμε τον όμορφο καλοκαιρινό καιρό.
Δες εδώ γιατί ιδρώνει το πρόσωπό σου
|
Ακολούθησε το TheIssue.gr στο Google News και μάθε πρώτη όλα τα νέα!
|
