Ο πρίγκιπας Harry διαγνώστηκε με «ADD»:Τι είναι και πώς θα καταλάβεις αν το έχεις κι εσύ
Ο πρίγκιπας Harry διαγνώστηκε με «ADD» κατά τη διάρκεια ζωντανής συνέντευξης με Καναδό θεραπευτή.
Ο πρίγκιπας Harry συναντήθηκε με τον Dr. Gabor Maté για μια ωριαία συνεδρία που μεταδόθηκε ζωντανά, όπου ο Δούκας του Sussex διαγνώστηκε με ADD – διαταραχή ελλειμματικής προσοχής. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, ο Maté ανακοίνωσε ότι έχοντας διαβάσει τα απομνημονεύματα του Harry Spare, είχε καταλήξει σε «αρκετές διαγνώσεις» για τον πρίγκιπα.
«Είτε σας αρέσει είτε όχι, σας διέγνωσα με ΔΕΠΥ. Μπορείτε να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε», διακήρυξε ο Καναδός θεραπευτής. «Δεν το βλέπω ως ασθένεια. Το βλέπω ως μια φυσιολογική αντίδραση στο μη φυσιολογικό στρες».
Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ADD/ADHD) ορίζεται από την Mayo Clinic ως μια διαταραχή ψυχικής υγείας που περιλαμβάνει έναν συνδυασμό επίμονων προβλημάτων, όπως δυσκολία στην προσοχή, υπερκινητικότητα και παρορμητική συμπεριφορά. «Εντάξει, θα πρέπει να το δεχτώ αυτό ή θα πρέπει να το εξετάσω»; απάντησε ο πρίγκιπας Harry, για να απαντήσει ο Maté: «Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις με αυτό».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Harry μίλησε για κάποια από αυτά τα άγχη που πιθανώς συνέβαλαν στη διάγνωση του Maté, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας της μητέρας του, της πριγκίπισσας Diana, σε ηλικία 12 ετών. «Ένα από τα πράγματα που φοβόμουν περισσότερο ήταν να χάσω το συναίσθημα που είχα για τη μητέρα μου», είπε. «Νόμιζα ότι αν πήγαινα σε θεραπεία, θα με θεράπευε και ότι θα έχανα ό,τι μου είχε απομείνει, ό,τι είχα καταφέρει να κρατήσω από τη μητέρα μου. Και τελικά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν έτσι. Δεν το έχασα αυτό. Το αντίθετο συνέβη. Μετέτρεψα αυτό που νόμιζα ότι υποτίθεται ότι ήταν θλίψη -για να προσπαθήσω να της αποδείξω ότι μου έλειπε- σε συνειδητοποίηση ότι, στην πραγματικότητα, ήθελε πραγματικά να είμαι ευτυχισμένη. Και αυτό ήταν ένα τεράστιο βάρος που έφυγε από το στήθος μου».
Ο Harry, ο οποίος έγραψε στο βιβλίο του για το πώς ο πατέρας του δεν τον αγκάλιασε αφού τον ενημέρωσε για τον θάνατο της μητέρας του, είπε ότι όταν πρόκειται να δείξει στοργή στα δύο παιδιά του, είναι κάτι που θα κάνει με αφθονία. «Τώρα, ως πατέρας των δικών μου παιδιών, φροντίζω να τα πνίγω με αγάπη και στοργή», μοιράστηκε ο Harry. «Όχι να τα πνίγω σε σημείο που να προσπαθούν να ξεφύγουν. Αλλά με την έννοια ότι εγώ, ως πατέρας, αισθάνομαι τεράστια ευθύνη να διασφαλίσω ότι δεν θα μεταδώσω τυχόν τραύματα ή αρνητικές εμπειρίες που είχα ως παιδί ή ως άνδρας μεγαλώνοντας». Το να είσαι ευάλωτος, είπε, είναι το κλειδί για να είσαι καλός πατέρας και σύζυγος της συζύγου του, Meghan Markle.
«Κατάφερα να βρω μια ευπάθεια, τη δύναμη στην ευπάθεια και πιστεύω ότι αυτό υπάρχει για όλους μας», πρόσθεσε. «Και αυτό είναι αντίθετο με αυτό που μας οδηγούν να πιστεύουμε. Αλλά είναι τρομακτικό. Αλλά θέλω να είμαι ο καλύτερος και θέλω να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Θέλω να είμαι ο καλύτερος σύζυγος. Θέλω επίσης να είμαι ο καλύτερος μπαμπάς. Και ο καλύτερος μπαμπάς που ξέρω ότι μπορώ να σημαίνει ότι είμαι ευάλωτος, ενώ ταυτόχρονα είμαι δυνατός. Και αυτά είναι τα δύο πράγματα για μένα που νομίζω ότι ευθυγραμμίζονται απόλυτα. Το να μπορούμε να μιλάμε για τις ευαισθησίες μας ή τα θέματα, τα συναισθήματά μας ως άνδρες είναι απαραίτητο τώρα περισσότερο από ποτέ. Έτσι, θα συμπεριφερθώ με αυτόν τον τρόπο θα περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου και ελπίζω ότι και άλλοι άνδρες θα με ακολουθήσουν σε αυτό το ταξίδι».
Η συνέντευξη σηματοδότησε την πρώτη εμφάνιση του Harry μετά την κυκλοφορία της καυστικής του αφήγησης – στο βιβλίο του- νωρίτερα φέτος, στην οποία ισχυρίστηκε ότι ο βασιλιάς Κάρολος συνήθιζε να κάνει αστεία ότι δεν είναι ο πραγματικός πατέρας του Harry και ότι πέρασε μέσα από τη σήραγγα του Παρισιού -«όχι με 120 μίλια την ώρα, όπως ανέφερε αρχικά ο Τύπος»- όπου πέθανε η μητέρα του το 1997 σε ένα τρομακτικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ισχυρίστηκε επίσης στο Spare ότι ο αδελφός του, πρίγκιπας William, του επιτέθηκε σωματικά το 2019.
Τι είναι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής;
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠ-Υ) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για τα άτομα που έχουν υπερβολικές δυσκολίες συγκέντρωσης χωρίς την παρουσία άλλων συμπτωμάτων ΔΕΠ-Υ, όπως η υπερβολική παρορμητικότητα ή η υπερκινητικότητα. Ο επίσημος όρος από το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο IV είναι «ΔΕΠΥ κυρίως απρόσεκτου τύπου». Ωστόσο, στην πράξη η ΔΕΠΥ είναι ένας πολύ πιο κατάλληλος όρος.
Η ΔΕΠΥ είναι πιο συχνή στα κορίτσια, αλλά μπορεί να εμφανιστεί αρκετά συχνά και στα αγόρια. Ορισμένα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι επίσης παρορμητικά αλλά δεν ήταν ποτέ υπερκινητικά. Αυτή η παρορμητικότητα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αλληλεπίδραση των κοινωνικών τους δεξιοτήτων.
Περιστασιακά ένα παιδί με ΔΕΠΥ είναι τόσο αποθαρρυμένο, τόσο αγχωμένο και καταθλιπτικό ή αυτοτραυματίζεται, ώστε αυτά θεωρούνται ως τα βασικά προβλήματα και όχι η υποκείμενη αδυναμία συγκέντρωσης.
Η ΔΕΠΥ έχει πολύ διαφορετική παρουσίαση από τον υπερκινητικό παρορμητικό τύπο της ΔΕΠΥ, αλλά συχνά συνυπάρχει στην ίδια οικογένεια, με κάποια παιδιά της οικογένειας να έχουν ΔΕΠΥ και κάποια ΔΕΠΥ.
Πώς διαγιγνώσκεται η ΔΕΠΥ;
Η διάγνωση της ΔΕΠΥ είναι μια κλινική διάγνωση όπου ο κλινικός ιατρός ικανοποιείται ότι υπάρχει υπερβολική δυσκολία με την πλειονότητα των κριτηρίων της απρόσεκτης ΔΕΠΥ. Τα κριτήρια αυτά πρέπει να είναι προβληματικά τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο σε συνεχή βάση, να είναι σημαντικά και να προκαλούν βλάβη και να μην υπάρχει άλλη καλύτερη εξήγηση για την απροσεξία του παιδιού ή του ενήλικα.
Τα διαγνωστικά κριτήρια:
1.Συχνά δεν δίνει μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες ή κάνει απρόσεκτα λάθη στις σχολικές εργασίες, στην εργασία ή σε άλλες δραστηριότητες.
2.Συχνά δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή του σε εργασίες ή δραστηριότητες παιχνιδιού.
3.Συχνά δεν φαίνεται να ακούει όταν του μιλούν απευθείας.
4.Συχνά δυσκολεύεται να οργανώσει δραστηριότητες.
5.Συχνά αποφεύγει, αντιπαθεί ή δεν θέλει να κάνει πράγματα που απαιτούν μεγάλη πνευματική προσπάθεια για μεγάλο χρονικό διάστημα (όπως σχολικές εργασίες ή εργασίες για το σπίτι).
6.Συχνά χάνει πράγματα που χρειάζονται για εργασίες και δραστηριότητες (π.χ. παιχνίδια, σχολικές εργασίες, μολύβια, βιβλία ή εργαλεία).
7.Συχνά δεν ακολουθεί τις οδηγίες και αποτυγχάνει να ολοκληρώσει τις σχολικές εργασίες,
8.Συχνά αποσπάται εύκολα η προσοχή του.
9.Είναι συχνά ξεχασιάρης στις καθημερινές δραστηριότητες.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ομάδας της απροσεξίας είναι η ονειροπόληση. Πρόκειται για την απόσπαση της προσοχής στις δικές του σκέψεις. Πρέπει να διαφοροποιείται από την petit mal επιληψία αν και αυτή είναι συνήθως πολύ εμφανής κλινικά. Για να τεθεί η διάγνωση, πρέπει να ληφθεί ανατροφοδότηση από το σχολείο, από προηγούμενες σχολικές αναφορές και από κλινική παρατήρηση και προσεκτικό ιστορικό από την οικογένεια.
Ποια είναι η θεραπεία της ΔΕΠΥ;
Εκπαιδευτικές στρατηγικές
Οι εκπαιδευτικές στρατηγικές είναι πάντα σημαντικές για τα παιδιά με ΔΕΠΥ. Η ευαισθητοποίηση των δασκάλων, τα συνθήματα που βοηθούν το παιδί να εστιάσει εκ νέου, η διατήρηση των μαθημάτων όσο το δυνατόν πιο φωτεινά και ενδιαφέροντα σε σύντομες περιόδους συγκέντρωσης είναι χρήσιμα. Το παιδί θα πρέπει να κάθεται προς το μπροστινό μέρος της τάξης. Ωστόσο, σε παιδιά με σημαντική ΔΕΠΥ, οι εκπαιδευτικές στρατηγικές από μόνες τους συνήθως αποδεικνύονται ανεπαρκείς.
Ιατρική διαχείριση
Η χρήση χαμηλής δόσης ψυχοδιεγερτικών φαρμάκων μακράς δράσης σε παιδιά με ΔΕΠΥ έχει πολύ υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Στη χαμηλότερη ή στη δεύτερη χαμηλότερη δόση καθενός από αυτά τα φάρμακα υπάρχει συνήθως βελτίωση της συγκέντρωσης και της εστίασης. Τα φάρμακα αυτά είναι καλά ανεκτά, είναι αποτελεσματικά στο 95% περίπου των παιδιών που υποβάλλονται σε θεραπεία, και ενώ μπορεί να έχουν κάποιες περιστασιακές βραχυπρόθεσμες παρενέργειες, όπως καταστολή της όρεξης ή δυσκολία στον ύπνο, γενικά είναι πολύ καλά ανεκτά χωρίς ενδείξεις μακροπρόθεσμων παρενεργειών. Η χρήση των φαρμάκων γίνεται πάντα για μια αρχική θεραπευτική δοκιμή και η βελτίωση παρατηρείται μέσα σε μισή ώρα από τη λήψη της σωστής δόσης.
Διάβασε επίσης:
Μήπως πάσχεις από dyssomnia και δεν το ξέρεις; Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται
Οι δυσσομνίες ή dyssomnia είναι μια ομάδα διαταραχών του ύπνου που επηρεάζουν το χρόνο, την ποιότητα ή την ποσότητα του ύπνου. Οι διαταραχές του ύπνου, γνωστές και ως διαταραχές ύπνου-αφύπνισης, περιλαμβάνουν πάνω από 80 διαφορετικές καταστάσεις με ποικίλα συμπτώματα. Οι δυσσομνίες είναι μια ομάδα διαταραχών του ύπνου. Για να καταλάβεις ποιοι τύποι καταστάσεων ομαδοποιούνται στις δυσσομνίες, μπορεί να είναι χρήσιμο να κατανοήσεις πρώτα το πώς ταξινομούνται οι διάφοροι τύποι διαταραχών του ύπνου.
Οι διαταραχές του ύπνου ταξινομούνται σε γενικές γραμμές σε δύο τύπους:
Πρωτογενείς διαταραχές ύπνου: Αυτές οι διαταραχές δεν προκαλούνται από άλλες συνθήκες υγείας.
Δευτερογενείς διαταραχές ύπνου: Αυτές οι διαταραχές προκαλούνται από άλλες παθήσεις υγείας, όπως κατάθλιψη, εγκεφαλικό επεισόδιο, αρθρίτιδα, άσθμα ή προβλήματα θυρεοειδούς.
Οι πρωτογενείς διαταραχές ύπνου διακρίνονται περαιτέρω σε δύο τύπους καταστάσεων:
Παρασομνείες: Οι παρασομνίες χαρακτηρίζονται από μη φυσιολογικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια του ύπνου, όπως η υπνοβασία ή ο τρόμος του ύπνου.
Δυσσομνίες: Οι διαταραχές αυτές χαρακτηρίζονται από δυσκολία να αποκοιμηθείς ή να παραμείνεις σε κατάσταση ύπνου. Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν αίσθημα ανησυχίας και έντονη υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Ύπνος και όνειρα- Τύποι δυσσομνιών
Οι δυσσομνίες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε γενικές γραμμές σε τρεις τύπους:
Ενδογενείς διαταραχές του ύπνου: Αυτές οι δυσσομνίες προκαλούνται από μια εσωτερική δυσλειτουργία που επηρεάζει την ικανότητα του ύπνου μας.
Εξωγενείς διαταραχές ύπνου: Αυτές οι δυσσομνίες προκαλούνται από εξωτερικούς παράγοντες που επηρεάζουν τον ύπνο, όπως το περιβάλλον ή οι συνήθειες μας και η υγείας μας.
Διαταραχές ύπνου του κιρκάδιου ρυθμού: Αυτές οι δυσσομνείες προκαλούνται από ακανόνιστους χρόνους ή χρονοδιαγράμματα που παρεμβαίνουν στο εσωτερικό ρολόι του σώματος ή στον κιρκάδιο ρυθμό.
Διάβασε τη συνέχεια εδώ
|
Ακολούθησε το TheIssue.gr στο Google News και μάθε πρώτη όλα τα νέα!
|
