Η «παγίδα της συμπάθειας» στον χώρο εργασίας- Γίνε αρεστή αλλά με τρόπο

Ο εργασιακός χώρος ακόμη και στις μέρες μας συνεχίζει να είναι σκληρός με τις γυναίκες. Το να είσαι γυναίκα, και δει να έχεις ηγετικές ικανότητες, τις περισσότερες φορές μπορεί να δέχεσαι σκληρή κριτική ενώ στην πραγματικότητα οι ιδέες σου να είναι λαμπρές. Είτε πρόκειται για τον εργασιακό σου χώρο, είτε όχι οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να είναι αρεστοί μόνο και μόνο για αποδείξουν πως μπορούν να το καταφέρουν.

Αυτά που έχουν «διδάξει» σε εμάς τις γυναίκες και μας έχουν συμβουλέψει, είναι να είμαστε διεκδικητικές αλλά να μην είμαστε σκληρές, να είμαστε ηγέτιδες αλλά να μην είμαστε αυταρχικές, να είμαστε καλές, αλλά όχι πολύ καλές. Το αποτέλεσμα αυτών, παρόλο που μπορεί να προβάλλουμε έξυπνες ιδέες με ισχυρές ηγετικές ικανότητες, αντιμετωπίζονται με κρίσεις εντελώς επιφανειακές που αφορούν τα χαρακτηριστικά μας και σχετίζονται με τη συμπάθεια και αν είμαστε αρεστές.

Η «παγίδα» της συμπάθειας

Η Alicia Menendez, παρουσιάστρια στο MSNBC και συγγραφέας του βιβλίου «Η παγίδα της συμπάθειας», σε συνέντευξη στο The Everygirl Podcast, αναφέρθηκε πως οι γυναίκες είναι πιθανόν να αντιμετωπίσουμε τρία διαφορετικά είδη παγιδών συμπάθειας.

Στην πρώτη περίπτωση, λέει η Menendez, πολλές γυναίκες-ηγέτες τις θεωρούν πως δεν είναι αρκετά σωστές και κατηγορούνται ότι είναι πολύ θερμές, πολύ φιλόξενες ή και πολύ θηλυκές ή φτάνουν να κατηγορούνται πως είναι πολύ δυναμικές και πολύ επιθετικές. Όλο αυτό ξεκινά από τις κοινωνικές προσδοκίες πως οι γυναίκες είναι αρκετά διαφορετικές από τα χαρακτηριστικά που αναμένονται από έναν ηγέτη.

Στη δεύτερη περίπτωση, εξηγεί η συγγραφές πως μια άλλη παγίδα συμπάθειας βρίσκεται στη συνεχή έκκληση για αυθεντικότητα. Το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι πως οι γυναίκες καλούνται συχνά να συμμορφωθούν σε πολλά μεταβλητά, χαρακτηριστικά που ήδη υπάρχουν. Σε μια τέτοια περίπτωση όταν θέλουμε να είμαστε πραγματικά, αυθεντικά ο εαυτός μας υπάρχει ο κίνδυνος οι άλλοι να μη βλέπουν τον ηγετικό μας χαρακτήρα.

Και η τρίτη και τελευταία παγίδα, είναι η «ποινή φιλοδοξίας/συμπάθειας», όπου οι γυναίκες χαρακτηρίζονται ενεργά ως λιγότερο συμπαθείς επειδή επιδιώκουν εξωτερικά την επιτυχία, κοινώς όσο επιτυχημένη γίνεται μια γυναίκα, τόσο λιγότερο τη συμπαθούν οι άνθρωποι. Το αντιφατικό της τρίτης περίπτωσης είναι πως ένας άνδρας μπορεί να χαρακτηριστεί φιλόδοξος, ενώ σε μια τέτοια περίπτωση οι γυναίκες θεωρούμαστε αρκετά ανταγωνιστικές. Και κάπου εκεί προσπαθούμε να επιλέξουμε ανάμεσα στο να είμαστε ζεστές ή δυνατές, ηγέτιδες ή αυθεντικές, φιλόδοξες ή συμπαθείς.

Πως να διαχειριστείς αυτές τις παγίδες

Υπάρχουν τρόποι να ξεπεράσεις αυτές τις παγίδες συμπάθειας.

1.Το πιο σημαντικό πράγμα είναι αν αρέσουν σε σένα κι όχι αν σε συμπαθούν αυτοί

Εδώ ισχύει ό, τι ισχύει και σε ένα ερωτικό ραντεβού, που πρέπει να εστιάσεις στο πως αισθάνεσαι εσύ κι όχι πως νιώθει ο άλλος απέναντι σου. Για παράδειγμα πως νιώθεις όταν ο διευθυντής σου σχολιάζει την εργασία που έχεις κάνει; Νιώθεις ενδυναμωμένη και ενθουσιασμένη ή αισθάνεσαι αποθαρρυμένη; Τα συναισθήματα που θα νιώσεις έχουν μεγάλη σημασία, όπως ακριβώς αν ο σύντροφος σου σε έκανε να νιώθεις άσχημα με τον εαυτό σου δε θα του έδινες άλλες ευκαιρίες. Το ίδιο ισχύει και στο χώρο εργασίας σου με τον ανώτερο σου. Το να περιβάλλεις τον εαυτό σου με ανθρώπους που σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα και να εκφράζεις τα βασικά σου ενδιαφέροντα και να υπάρχεις ως ο αληθινός σου εαυτός, τόσο μέσα όσο και έξω από τον εργασιακό χώρο, σε απελευθερώνει από την αίσθηση πως πρέπει να συμμορφωθείς με τις προσδοκίες κάποιου άλλου.

2. Να είσαι επιλεκτική ως προς την ανταπόδωση που παίρνεις και να μη φοβάσαι να αντιδράσεις

Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να κατηγορηθείς ότι είσαι «αυταρχική» ή «επιθετική», όταν απλώς ενεργείς με τη φυσιολογική διεκδικητικότητα ενός καλού ηγέτη. Θα πρέπει να αμφισβητείς τη γλώσσα που είναι κωδικοποιημένη, ειδικά αν είναι σεξιστική ή ρατσιστική. Αν λοιπόν ο ανώτερος σου σου πει ότι: «Είσαι πολύ διεκδικητική», θα πρέπει να του απαντήσεις: «Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την παρατήρηση, αλλά διεκδικητική σε σύγκριση με ποιον;». Το άνοιγμα μιας γραμμής ενεργητικής αμφισβήτησης σχετικά με την υποκειμενική παρατήρηση μπορεί να καταρρίψει το επιχείρημα κάποιου που ασκεί κριτική στη συμπάθειά σας.

3.Τα διαφορετικά στυλ ηγεσίας έχουν πάντα αξία σε έναν ενιαίο χώρο εργασίας

Ορισμένες φορές η παρατήρηση ή οι συνολικές συμπεριφορές, είναι απλώς μια ανατροφοδότηση και μπορεί να έχει να κάνει με την αντίληψη που έχει κάποιος για το στυλ ηγεσίας σου και όχι με τις εσωτερικές προκαταλήψεις του. Αν κάνεις τα πράγματα με έναν συγκεκριμένο τρόπο και κάποιος στο χώρο εργασίας σου δυσκολεύεται να κατανοήσει το ηγετικό σου στυλ, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να αλλάξεις. Αν έχεις συνεργαστεί με κάποιο άτομο που ανατροφοδοτεί τον τρόπο εργασίας σου, το να συμβουλευτείς τους συναδέλφους σου σχετικά με οποιαδήποτε κριτική, μπορεί να λάβεις μια άλλη άποψη κι έτσι να σκεφτείς αν πρέπει ή όχι να παίρνεις υπόψην σου ορισμένα σχόλια που συμβαίνουν στην εργασία σου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ